Mavzu: Xalq pedagogikasini rivojlanishida allomalarning qo’shgan hissalari. Reja: O’zbek xalq pedagogikasining O’rta Osiyo ijtimoiy hayotiga bog’liq holda shakllanishi va rivojlanishi. Qadimgi davrda Xalq pedagogikasining rivojlanish

Temuriylar davrida bunyod etilgan «Bibixonim» masjidi, «Go’ri Amir» maqbarasi» , «Shohizinda» binolari, «Bog’i maydon» bog’i, Buxoro, Samarqand, Hiva,Gijduvonda qurilgan madrasalar Temuriylar davrida yaratilgan o’lmas obida, yodgorliklardir. Temuriylar davrida Abdurahmon Xorazmiy, Sulton Ali Mashhadiy, Sulton Ali Handon, Mir Ali, Qilqalam, Halivoiy, Rafiqiy kabi xattotlar, Mirak Naqqosh, Behzod, Muzaffar kabi musavvirlar yetishdi. Istedodli Behzod, Mirak Naqqosh, Qosim Ali, Mahmud Muzaxxab, Ho’ja Muhammad Naqqosh, Shox Muzaffar chizgan rasmlar, tasviriy san‘at durdonasi, o’lmas madaniy merosimizdir. Temuriylar davrida yetishgan Abduqodir Noyi, Qulmuhammad Shayxiy, Xusayin Udiy, Shoxquli G`ijjakiy, Darvesh Axmad Qonuniy, Usta Shodiy va boshqa Musiqachi, bastakor va hofizlar «Rost», «Isfahon», «Iroq», «Navo», «Rahoviy» maqomlarini ijod etib, o’zlaridan oldin ijod etilgan maqom va kuylarini boyitdilar. Qutb, Xorazmiy, Amiriy, Xaydar Xorazmiy, Durbek, A. Navoiy, Atoiy, Sakkokiy, Bobur, Lutfiy, Muhammad Solih, Majlisiy va boshqa shoirlar yaratgan asarlar o’zbek adabiyotining bebaho namunasi, o’zbek halqining g’ururi, o’lmas merosi bo’lib, Dunyo xalqlariga ezgulik baxsh etmoqda.