Ko‘rinib turibdiki, an’anaviy jamiyatda insonning yaratuvchilik qobi-liyati ancha cheklangan edi. Chunki an’anaviy jamiyatda mehnatning ta-biiy taqsimlanishi va ixtisoslashuvi, shaxslararo munosabatlarning tabaqa-lashuvi, ijtimoiy aloqalar va munosabatlarni norasmiy muvofiqlashtirish, jamiyat a’zolarining bir-biriga tobelik, urug‘chilik va qon-qarindoshlik munosabatlari bilan bog‘liqligi, boshqaruvdagi primitiv tizimlar imti-yoz-siz jamiyat a’zolarining faolligini cheklab qo‘ygan bo‘lib, bu holat shax-sning ijodiy faoliyat ko‘rsatish va fikr yuritishini rivojlantirishga yo‘l bermas, o‘zaro munosabatlarning esa biqiq bo‘lishini taqozo etardi.
Do'stlaringiz bilan baham: |