Mavzu: Ahmad Tabibiy

Shohning ovga chiqishi, shikor itlari, qushlarning dadilligi va boshqalar zo‘r badiiy bo‘yoqlarda bayon etiladi. Shundan so‘ng shoir asl muddaoga o‘tadi:

• Shohning ovga chiqishi, shikor itlari, qushlarning dadilligi va boshqalar zo‘r badiiy bo‘yoqlarda bayon etiladi. Shundan so‘ng shoir asl muddaoga o‘tadi:
• Itu qush ov go‘shtini yeb noz-u istig‘no bila,
• Lek topmay bir so‘ngak bo‘ldi mening bag‘rim kabob.
• Bu yerda shoir o‘zining timsolida ro‘y-rost xalq ahvoliga ishora qiladi. Keyingi baytda esa ta’riz she’riy san’atidan foydalanib, kinoya, istehzo yo‘liga o‘tadi. Shu usul bilan xalq dardidan, hayotidan uzoqlashgan amaldorlar, hukmdor ma’naviy qiyofasiga ishora qiladi:
• Bu safarda kosh man ham bo‘lsam erdi shohg‘a,
• Qush kibi ma’nus, baxla it kibi bandi rikob (65-bet).
• Ogahiy ta’riz she’riy san’ati orqali chinakam ma’noda xalq dardiga ishora qiladi. Davrining muhim ijtimoiy-siyosiy, ma’naviy-axloqiy muammolarini istehzo bilan bayon etadi. Bu jarayonda ham shoir mahorati yaqqol ko‘zga tashlanadi.