Mavzu: Ahmad Tabibiy

Shoir bu o‘rinda boshiga g‘am yuki tushganidan oyoq ustida tura olmasligini bu og‘ir yuk tog‘ ustiga tushsa ham toqat qila olmas edi, deya dalillaydi.

Yuzin ko‘rgach boshig‘a evrulurlar jon ila ko‘nglum,

• Yuzin ko‘rgach boshig‘a evrulurlar jon ila ko‘nglum,
• Iki parvonadekkim aylanur tinmay charog‘ uzra…
•  Jamoli bog‘ining bodomig‘a qasd etgan o‘g‘ridur,
• Xam o‘lmish buki mushkin qoshi ul dilkash qapog‘ uzra.
• Yuqoridagi baytlarda ham dalillar juda chiroyli ifodalangan. Yorning yuzini ko‘rgach, jon va ko‘nglim boshiga evriladilar, go‘yo ular ikki parvona kabi chiroq uzra aylanadilar, deya go‘zal asos keltiradi. Keyingi baytda esa yana Ogahiy o‘zgacha usul qo‘llaydi. Dastlab dalilni keltiradi, so‘ngra unga asos bo‘luvchi holatni tasvirlaydi. Ma’shuqaning dilkash qapog‘i ustida egilgan mushkin qoshini jamoli bog‘ining bodomini o‘g‘irlashga kelgan o‘g‘riga o‘xshatadi.