Masafalari raajmuidan bahs etadi

«BOBURNOMAb
«Boburnoma» XV asrning oxiri va XVI asming boshlarida o’rta Osiyo, Afg’oniston va Hindiston tarixi, geografiyasi va etnografiyasiga doir qimmatbaho materialdir.
Professor H. Hasanovning ta'kidlashicha, «Boburnoma»da 1000 ga yaqin geografik nom tilga olingan. O’rta Osiyoga doir nomlarning
ko’pchiligi hamon o’sha davrdagi kabi yoziladi va talaffuz etiladi: Farg’ona, Samarqand, Badaxshon, Olmaliq, Turkiston, Andijon, Buxoro, So’x, Axsi, Koson, Ars, o’ratepa, Xovos, Sayram, Xisor, Ispara, Oqqapchig’ay, Oqsuv (o’ratepa yaqinida), Zomin, Shahri-sabz, Qorako’I, Amu, Kandirlik (dovon), Qarshi, Shahrisabz, Qora-buloq, Yom, Pop, Darg’am, Qorategin, Namangan, Sangzor, Alay (Oloy), Fon, Miyonkol, Piskent, Dono’tti, Ohangaron va hokazo. Ba'zi birlari esa shaklan o’zgarib yetib kelgan: Olmatu — Olmaota (to’g’risi - Olmati), Marg’inon - Marg’ilon, Rushdon - Rishton, Toshkand - Toshkent, Mo’nug’H - Mo’g’ul (tog’), Kandibodom -Konibodom, Chir suyi - Chirchiq, Dizak - Jizzax, Masiho -Mascho-Mastchoh, Qubo — Quva, o’zgand — O’zgan, Oqar tuzi — Og’ar (tekislik), Tirmiz ™ Termiz, Xo’qon - Qo’qon, Siyohob -Siyob, Quzor — g’uzor, Karmina — Karmana, Chorju - Chorjo’y, Pashog’ar — Pishag’ar kabi. Bir qancha joy nomlari esa butunlay boshqacha nom olgan: Yangi (Taroz) — Talas, Sayxun daryosi, Xo’jand suyi - Sirdaryo, Baroko’q - Taxti Sulaymon, Darbandi Ohanin — Temir Darvoza (dara) va boshqalar. «Boburnoma»dagi joy nomlaridan ko’pchiligining ma'nosini o’zbek va tojik tillari yordamida tushunsa bo’ladi. Bir qancha toponimlaming etimologiyasini Bobur-ning o’zi tushuntirib o’tgan. o’sha davrda Zarafshon Ko’hak deb atal-gan; «Bu suv bila Samarqand orasida bir pushti tushubtur. Ko’hak derlar. Bu rud muning tubidin oqar uchun Ko’hak suyi derlar’ (Ko’hak tojikcha so’z bo’lib, ko'h — tog’, -ak kichraytirish affiksi, «tog’cha», ya'ni «tepalik» demak, hozir Cho’ponota deb ataladi).