«k a m o L o t»

х о н а в а и -
Шунда раҳмдил 
в а
ш аф қ 
б и л а н ;
Рон бўлган карияга ачинио, мулои
-
™ ™ им ўзида Қола қолсян. Аммо бир шар-
тим бор. Вафот
С Ж арВоаз ™ И
ИТ а н Р 'Ш а й л о к ? Н и м а д е й с а н ? - с у р а б д и
ҲУҚуқшунос. 
Шайлок. - Ҳозир эса кетишимга
- Розиман, - дебди 
кидяпман. Менга ҳуж-
ижозат беринг. Узимни 
е м о н ҳ и с
^
55

---

ж атларни йўлланг, уларга имзо ч екам ан . Сўнг кекса 
яҳудий суд хонасидан чиқиб кетибди.
Антонио в а Бассанио ақли ўткир ёш ҳ а к ам га чукур 
миннатдорчилик билдириб, Ш айлок Б ассан и о га бер- 
ган к,арз пулини олишни илтимос қилиш ибди. Аммо 
ҳакам пулни олмасдан, улар тўлаган хизм ат пули етар- 
ли эканини айтибди.
- Унда, муҳтарам сэр, - дебди Б ассанио, - м иннат- 
дорчилигим из р ам зи с и ф а т и д а бирор со вғам и зн и
қабул қилинг.
- Қўймадингиз, майли, - дебди йигит. - Мен м ан а 
бу бармоғингиздаги узукни оламан.
Бассанио дарҳол кўлини тортиб олибди. Чунки узук­
ни Портия совға қилган бўлиб, уни ҳ ам и ш а тақиб 
юришга ваъда қилган экан. У ҳ акам га узукнинг қий- 
м ати пастлигини айтиб, қи м м атл и р о қ узук сотиб 
олишга ваъ д а берибди.
Аммо йигит ж ақли ч и ққан д ек бўлибди.
- Сен менга қан дай тиланиш кер аклигини ўргатган 
эдинг, —
дебди у . —
Энди эса, назаримда, тиланчига қан- 
дай жавоб бериш кераклигиниўргатдинг. У Бассанио 
билан совуқ хайрлаш иб, жўнаб кетибди.
Бирок; у кетгач, Антонио Бассаниони хуқуқшунос- 
га ўз узугини бериш га кўндирибди. Б ассанио ҳам
р ад ж аво б и д ан аф сусланиб, Гратианони ёш ҳ акам
ортидан ж ўнатиб, узукни унга бериш ини айтибди. 
Б ечора Гратиано ҳам оғир аҳволга тушиб қолибди. 
Чунки Б ассан и он и нг узугини ҳуқуқшуносга топш и- 
раётган и д а хуқуқш уноснинг котиби ундан ўзининг 
узуги н и - Н ер и ссан и н г тўй со вғаси н и бери ш н и
сўрабди.
Шундай қилиб, Бассанио ва Гратиано ўзларига 
Антониони ҳамроҳ қилиб Бельмонтга қайтиб келишиб- 
ди. Улар Портия в а Нерисса билан яна кўришиш хаё- 
лида ж уда бахтиёр экану, бироқ андак хавотирлани- 
шибди. Хотинлариуларнингузуклари йўқлигини пай-
қаш ганларида нима деб жавоб беришади?
56

---

Портия В ассанионинг қўлига қараб дарров унинг 
узугига ним а бўлганини сўрабди. У тушунтирибди. 
Бироқ Портия қ а т т и қ ранж ибди. У ўзини кечириш и- 
ни ўтиниб сўрабди . А нтонио ҳ ам Б ассан и о д а айб 
йўқлигини айтибди. У узугини Антонионинг ҳаётини 
сақлаб қолган моҳир ҳукуқш уносга берганини айтиб­
ди.
- Қасам ичиб ай там ан , у сенга берган ваъдасини 
бошқа ҳеч қачон бузмайди, - дебди Антонио.
- У ҳолда м ан а бу узукни унга беринг, - дебди Пор­
тия - ва айтингки, бунисини олдингисидан яхш ироқ 
сакдасин.
Бассаниони ҳ ай р атга солган нарса - у берган узук 
Ҳакамга берган узугининг айнан ўзи экан. Нерисса эса 
Гратианога у ҳуқуқшунос котибига берган узукни қай-
тариб берибди.
~ Ҳайрон бўлиб қоддинглар! - дебди Портия улар- 
нинг эсанкираб турганига кулиб. —
Мана хат. Уни ўқиб 
кўринг. Ундан Портия ҳуқуқшунос, Нерисса эса унинг
котиби эканлигини билиб оласиз.