150
Jyul Vern
Ular safarning oxirigacha mumkin qadar shu tartibda
borishlari kerak edi.
Dingo to‘daning u boshidan bu boshiga izg‘ib chopib
yurar edi. Itning doim qandaydir iz qidirganini Dik Send
fahmlab qoldi. «Piligrim» falokatga uchrab, odamlar
quruqlikka chiqqandan beri Dingo g‘alati
bir ahvolga
tushib qolgandi, doim besaranjom edi. Ko‘p vaqtlari u
nimadandir zorlanib qattiq vovillab qo‘yardi.
Itning bunday g‘alati ahvolga tushib qolganini hamma
bilsa-da, lekin buning sababini hech kim aytib berol-
masdi.
Dingo singari Benedikt tog‘a ham odamlar qatori bir
zaylda yurolmasdi. Buning uchun uni boylab qo‘yish
kerak bo‘lar edi.
U bir yonida tunuka qutisi, ko‘kragida
lupasi, qo‘lida to‘ri bilan to‘g‘riqanotlilar, to‘rqanotlilar va
boshqa «qanotlilarni» toparmikanman, deb o‘rmonning
ich-ichiga kirib ketar va o‘tlar ustida emaklab yurar edi.
Safar boshida undan xavotir olgan missis Ueldon uni
aytib kelish uchun odam yuborgani yuborgan edi. Ammo
bu olimni sira gapga ko‘ndirib bo‘lmas edi.
– Benedikt tog‘a, – dedi oxiri toqati toq bo‘lgan missis
Ueldon, – toza tinkamni quritdingiz-ku. So‘nggi marta
aytaman: bizdan ajralib hech qayoqqa ketmang!
– Kechirasiz, jiyanim, – deb qarshilik ko‘rsat di indamas
hasharotshunos, – basharti, biror hasharotga ko‘zim
tushib qolsa-chi...
– Bordi-yu, hasharotga ko‘zingiz tushib qolsa, hasha-
rotni
bezovta qilmang, yo‘qsa, men hasharot qutingizni
tortib olib qo‘yaman! – deb do‘q qildi missis Ueldon unga.
– Hasharot qutimni nega olib qo‘yarkansiz-a? – deb
xitob qildi Benedikt tog‘a, go‘yo mis sis Ueldon uning
ko‘zlarini o‘yib olishga tayyor turgandek.
– Shundoq! To‘ringizni ham olib qo‘yaman! – dedi
missis Ueldon.
– To‘rimniyam-a, jiyan? Ko‘zoynagimniyam olib
qo‘ymoq chidirsiz balki? Yo‘q! Haddingiz sig‘maydi! Bekor
gap!
151
«O‘n besh yoshli kapitan»
– Ha, ko‘zoynagingizni olib qo‘yaman! Yaxshiyamki,
o‘zingiz aytdingiz, mening esimda ham yo‘q edi.
Sizni biroz
tartibga o‘rgatish uchun ko‘zoynagingizni olib qo‘yib, sizni
ko‘r qilib qo‘ymasam, bo‘lmaydiganga o‘xshaydi.
Bu uch yoqlama do‘qdan keyin qaysar Benedikt tog‘a
atigi bir soatcha jim yurdi. Birpasdan keyin yana u yoq-
dan bu yoqqa chopa boshladi. Uning hat to ko‘zoynaksiz,
to‘risiz va qutisiz ham hasharotlar ketidan qolmasligi
ma’lum bo‘lib qolgach, qo‘l siltab, o‘z holiga qo‘yib berildi.
Gerkules, Benedikt tog‘aga ko‘z-quloq bo‘lib turaman,
deb va’da berdi. Missis Ueldon Benedikt tog‘a nodir ha-
sharotlari bilan qanday muomala qilayotgan bo‘lsa, u bi-
lan ham xuddi shunday muomala qilishni azamat negrga
topshirdi.
Boshqacha aytganda, agar kerak bo‘lib qolsa,
Gerkules uni ushlab olib o‘z joyiga olib kelishi lozim edi.
O‘sha buyruqdan keyin Benedikt tog‘a bilan hech
kimning ishi bo‘lmay qo‘ydi.
Yuqorida aytilganidek, kichkina to‘da yaxshi qurol-
langan va har qanday tasodifga qarshi turishga tayyor
edi.
Ammo Gerrisning aytishicha, ko‘chmanchi hindu
qabilalaridan tashqari, bu o‘rmonda boshqa hech qan-
day dushman uchramasligi kerak edi. Har holda, har
qanday dushmanni yaqin yo‘latmaslik uchun ko‘rilgan
choralar yetarli edi.
Qalin o‘rmon ichidagi so‘qmoq yo‘llar yirtqich hayvon-
larning iziga o‘xshardi va ulardan yurib borish ham qiyin
edi.
Gerrisning to‘da har kuni o‘n ikki soat yo‘l yursa, o‘rta
hisob bilan besh-olti mil yo‘l bosishi mumkin, degan
mo‘ljali to‘g‘ri chiqdi.
Havo juda yaxshi edi. Oftob bulutsiz osmonning qoq
tepasiga ko‘tarilgan. Oftob nurlari yerga tik tushardi...
Yalang joylarda oftobning issig‘iga toqat qilib bo‘lmasdi,
qalin o‘rmon ichida issiq uncha bilinmasdi. Gerris o‘z
hamrohlarining diqqatini bunga jalb qildi.
O‘rmondagi daraxtlarning aksari turini missis Ueldon
va boshqa sayohatchilar bilmas edilar.