Hurriyat XUDOYMURODOVA,
Termiz davlat universiteti tadqiqotchisi
“TOSH” HIKOYALARI TURKUMIDA
AVTOBIOGRAFIK UNSURLAR
ham gunoh sanaladi. Ota-bobolarimizdan o‘tib kelgan bu
an’ana sho‘rolar davriga kelib yo‘qola bordi. Yozuvchining bu
hikoyadan maqsadi voqelikni shunchaki bayon qilish, bolalik
xotiralarini ifodalash emas, balki davrning achchiq haqiqatini
aks ettirishdir. Toshkoriz aslida butun davr kirdikorlarini,
og‘riqlarini, zulumotlarini bag‘riga olgan, unga tilsiz guvoh
bo‘lgan ramziy timsol vazifasini bajargan. Yozuvchi hayotda
sodir bo‘lgan, o‘zi guvohligidagi voqealar orqali mustabid
tuzum davrining bor haqiqatlarini, odamlar ruhiyatini ro‘y-rost
ko‘rsatadi. Hikoyani o‘qir ekansiz davrning eng qora kunlarini
o‘z ko‘zi bilan ko‘rgan, umr yo‘ldoshidan bevaqt ayrilgan
ota go‘yo o‘z alam va iztiroblarini, armonlarini toshkorizga
tashlayotgandek, ko‘mayotgandek taassurot uyg‘onadi.
“Sayfi aka” hikoyasi markazida yozuvchi va qishloqdoshi
Sayfi aka obrazi turadi. Ularni oddiygina tosh bog‘lab turadi.
To‘yga ketayotganida bola (adib)ni mashinasidan tushirib
qoldirgan Sayfi ko‘p o‘tmay qattiq kasal bo‘lib qoladi. U
buning sababini bolani ranjitganida deb biladi va o‘z aybini
yuvish uchun unga hadya beradi. Shu voqelikdan so‘ng Sayfi
tabiatida o‘zgarish bo‘ladi:
“Xullas,Sayfixotininingaytishicha,
shu bolaning toshidan, ya’ni mening otgan toshimdan so‘ng,
eribolasevarbo‘libqolganmish”.
(343-bet)
“Panji” hikoyasida ham tosh bilan bog‘liq voqea asos
vazifasini bajargan. Bola (adib) telba Panjini tosh otib
jarohatlaydi. Ammo Panji keyinchalik bola velosiped bilan
jarga qulab, hushini yo‘qotganida unga ko‘mak beradi, eng
muhimi, bu “sir”ni hech kimga oshkor qilmaydi. Bu voqelik
esa adibga Panji oldida bir umrlik qarzdorlik, aybdorlik hissini
uyg‘otadi.
“Oshiqtosh yoki amerikalik Toshbolta oshiq” va “Oytosh”
hikoyalarini safarnomalar deyish mumkin. Ularga adibning
Amerika safarida ko‘rgan-kechirganlari asos qilib olingan.
“Oshiqtosh yoki amerikalik Toshbolta oshiq” hikoyasida
Amerikada istiqomat qiluvchi muhojir Zokir akaning oddiy
toshga ishonishi, soddaligi tasvirlangan. Bir muhojir
tomonidan ayollarni tez o‘ziga maftun qilib olish vositasi
sifatida sotilgan oddiy toshda sehr borligiga ishongan Zokir
aka bilan sayohatda bo‘lgan muallifning xotiralari hikoyaning
asosiy mazmunini tashkil qiladi.
“Oytosh”da ham muallifning Amerika safarida ko‘rgan-
kechirganlari tasvirlangan. Bir vaqtlar Oydan keltirilgan tosh
suratini jurnalda ko‘rib, taqdir taqozosi bilan uni “Metropoliten”
muzeyida qo‘li bilan ushlab ko‘rgan adibning kechinmalari,
xotiralari hikoyaning asosini tashkil qilgan.
Umuman, Nodir Normatovning “Mening tosh dostonlarim”
turkumiga kiruvchi hikoyalarida yozuvchining maqsadi
voqealarni, xotira va ko‘rgan-kechirganlarini oddiy bayon
qilish, tasvirlashdan iborat emas, balki oddiy tosh misolida
tabiatning sir-asrorlarga to‘la ekanligi, hech bir narsa bejizga
yaratilmaganligi, hayotimiz mo‘jiza, tasodiflarga boy ekanligini
ko‘rsatishdir.
1
Nodir Normatov. Bisot: Qissalar, hikoyalar. – Toshkent: Sharq, 2012. 331–332-betlar. (Keyingi iqtiboslar sahifasi qavs ichida
ko‘rsatiladi.)