186.Ўзбекистонда Хотира ва Қадрлаш куни, унинг моҳияти ва аҳамияти. 1945 йил бирннчи майга ўтар кечаси Рейхстар биноси ўртасига ғалаба байроғи қадалди. 2 май куни эса Берлин гарнизони таслим бўлди. 9 майда совет қўшинларини душман қўшинларининг Чехославакиядаги сўнгги гуруҳини тор-мор этдилар. Шу куни Германиянинг сузсиз таслим бўлиши тўғрисидаги битим имзоланди. Узоқ кутилган ғалаба куни етиб келди. Гитлерчилар Германияси ва иттифоқчиларига қарши олиб борилган уруш тугади. Кейингина Ўзбекистоннинг жангчилари Москвадан то Берлингача бўлган қаҳрамона йўлни босиб ўтдилар ва немис қўшинларининг бутунлай тор-мор этилишида қатнашдилар. Шулар орасида совет иттифоқи қахрамонлари Ботир Давронович Бобоев, Тожиали Бобоев, Солик Умаров, учала даражадаги Шуҳрат ордени нишонлари Саид Ниязов ва бошқа кўпгина кишилар Ўзбекистоннинг шон-шарафини таратган мардонавор жангчилар Совет халқининг фашист давлатлари блоки устидан қозонган ғалабаси Совет Иттифоқи халқигагина эмас, балки бутун инсониятни фшистлар асорати хасридан холос этган аламшумул-тарихий ғалабадир. Ҳозир ҳам орамизда фронтдан қайтган ва мамлакат ичкарисида меҳнат қилган уруш фахрийлари яшаб турибди. Улар урушнинг бутун оғирликларини ўз елкаларига кўтариб ўтқазганлар ва Янги авлодларнинг мангу миннатдорчилигига сазовор бўлдилар 9 май халқимиз тарихида хотира ва қадрлаш куни бўлиб мангу из қолдирган ҳозирги кунда республикамизда урушга кетиб қайтиб келмаганлар. Ватан учун қурбон бўлган ватандошларимиз руҳларини хотирлаб 9 май хотира ва қадрлаш кунини нишонлайди. Шу куни уруш фахрийларини холидан хабарлашиш, қабрларини зиёрат қилиш, халқимизнинг аввало ҳар биримизнинг бурчимиздир.
187. XX асрнинг 80-йилларнинг ўрталарида СССРнинг ижтимоий-сиёсий, иқтисодий, маданий ҳаётидан инқирозли вазиятнинг янада кескинлашуви. Узбекистон иктисодиёти катта хом ашё иктисодий захираларгага булишига карамасдан. Гарб мамлакатларидан жуда тез ортда кола бошлади. Ишлаб чикариш самарадорлиги пасайди, кишиларда жамиятда булаётган ижтимоий вокеа ва ходисаларга кизикиш камайди. Янги техник хамда технологияларни узлаштириш жуда суст эди. 1986 йилдан бошлаб мамлакат иктисодий ахволи баттар ёмонлашди. 1987 йил январидан ишлаб чикариш суръатлари секин пасая бошлади. Иктисодиётда инкирозли холат юзага кела бошлади. Метрополи томонидан Узбекистон саноати олдига куйилган катта талаблар, замонавий технология, фан ва техника ютукларини янгилаш улар учун капитал маблаглар ажратиш микдори билан хамоханг эмас эди. Бундай муносабат махаллий корхоналарда истеъмол моллари ишлаб чикаришни тобора камайтириб, уларнинг четдан келтиришини оширди. Узбекистон саноатида енгил ва озик-овкат саноатларининг 25 фоизинигина ташкил килар эди. 80-йилларнинг бошида бир йилига етказилиб бериладиган олтиннинг узи 50 тоннага етди. Узбекистондан олиб чикиб кетилган табиий ресурсларнинг киймати 100 миллиардлаб АКШ долларини ташкил килар эди. Лекин фойдасини марказ курар эди.