Жавоблар ўзбекистон тарихининг фан сифатидаги ўрни

170.Маданий инқилоб тушунчаси, унинг моҳияти. Бизга маълумки, ҳар бир халқнинг ўзига хос ва ўзига мос маънавий, маданий мероси урф одати мавжуд.Шундай экан тарих зарварақларида ҳам бунга эътибор берган.Бунга кўплаб мисол келтириш мумкин.Агар халқни маданий меросидан буткул йўққилса, ўзлигини унитади ва қадриятини йўқотади.Бу вазиятда бизнинг халқимиз ҳам дучор бўлган.Ана шундай оғир вазиятли бир пайтда И.Каримов биринчи навбатда республикада барқарорликни таъмирлаш орқали ҳаётий эҳтиёжларни қондириш йўлини тутди.Партия марказий қўмитасининг кейинги олти ойлик фаолиятида тўрт марта пленум йиғилишида ўтказилди.Уларнинг барчасида миллатни-миллат сифатида белгилайдиган асосий омиллар-маданий меросни ва тарих ҳақиқатини тиклаш, миллий урф-одатлар ва анъаналарини ривожлантириш яқин ўтмишдаги рухий қўмондонлик мафкурасига зид ҳолда ислом динининг юксак маъданият ва маънавият воситаси эканлиги, у одамларни инсофга, диёнатга, ўзаро тотувлик ва ҳамжиҳатликка дават этувчи ғоят кучли қурол эканлиги И.Каримов томонидан очиқ-ойдин айтилди ва тўғри баҳоланди.Муқаддас туйғулари топталиб, юраги зада бўлиб, қолган халқ динга катта йўл очилгани диний таълимотга катта эътибор берилаётгани зўр қониқиш билан кутиб олинди.Шу билан бирга сўнгги 8-10 йил мобайнида ўзбеклар ва Узбекистон бошига ағдариб келинган маломатни ювиб ташлашга қатий аҳду паймон қилгани кескин билдирди ва амалда исбот қилди.Халқимизнинг ҳурматини жойга қўйиш, уни муносиб қадрлаш маънавий баркамол сиёсатнинг мазмунидир.Айни пайтда ўша пленумда И.Каримов «Шунга аминманки, одам биргина яхши сўз туфайли, мажазий қилиб айтганда, тоғни талқон қилиши мумкин. Афсуски, биз кейинги вақтда одамларга бундай муносабатда бўлиши деярли унитиб қўйдик».Чунки, одамга ишонч, уни улуғлайди, ўз кучига ишонч бағишлайди, бошқа томондан ишончсизлик, холисона муносабатда бўлмаслик одамларнинг хафсаласини пир қилади ваш у туфайли биз қанчадан-қанча истедодли кишиларни бой бермоқдамиз» - дея афсус билан такидлаган эди.
171.ХХ асрнинг 20-30 йилларида Ўзбекистонда маданий ҳаёт. Жамиятнинг социалистик асосида кайта тузилиши шу билан бир вактда ижтимоий-сиёсий сохаларда чукур узгаришлар руй берганлиги миллий маданият сохасида хам замонавийлаштириш жараёнлари бошланишига олиб келди. Булар аввало ахолини ялпи саводхон килишга эришиш, ижодкорлик учун кенг йул очиб бериш, миллатнинг аклий имкониятларини юксалтириш, миллий зиёлилар ахлини шакллантириш эхтиёжини ана шундай жараёнлар бошланишига сабаб булади. Республика тараккиётининг манфаатлари халк хужалиги ва маданиятининг турли сохалари учун юкори малакали мутахассислар тайёрлашни тезлаштиришни талаб килар эди. 20-йилларнинг П ярмида урта махсус ва олий маъхлумотли кадрлар тайёрлайдиган хар хил укув юртлари очилди. Мутахассислар тайёрлашда РСФСР ва бошка республикалар Узбекистонга катта урдам бердилар. 1927 йил факатгина Россия Федерациясидаги олий ва урта махсус укув юртларида Узбекистондан келган 300га якин талабалар таълим олди. Бу даврда республиканинг маданий хаёти ижобий узгаришлар билан: саводхонликнинг ошиши, ахоли умумий маданий савиясининг юксалиши халкнинг уз-узини англанишининг усиб бориши билан бирга давом этди. Бирок 20 йилларнинг 2чи ярмидаёк маъмурий-буйрукбозлик тизими таркиб бопа бошладики, ана шу нарса ижтимоий-маданий сохаларнинг янгидан барпо булишини секинлаштириб куйди. Эълон килинган гоялар билан хакикий вокуалар уртасида руй-рост зиддиятлар пайдро булиб колди. Булар милдлий маънавий хаётнинг асл мохиятини нотугри тушуниш, куп асрлик маънавий кадриятлардан воз кечиш билан ифодаланади.