Jahongir mamatov: iak memuar umid yoki kirish o’rnida

– Siz aytgan qarindoshlaringiz qayerning fuqarosi, Amerikanimi? 
-Yo’q, bittasi Pokistonni fuqarosi, uchtasi Afg’onistonni fuqarosi. 
-Ularga qanday ayb qo’yib qamagan? 
-Hech aybini bir tagi yo’q. Mana shu yolg’on bizga yozganda. Faqat meni qarindoshim bo’lganligi 
uchun… 
-Endi, odatda podsholar bilan yaqin bo’lish masalasi nihoyatda bir murakkab masala. Juda 
ham yaqin bo’lsang kuyib ketasan, uzoq bo’lsang muzlab ketasan, degan gap bor.Boshida 
shuni hech bir o’ylamadingizmi? 
-Samarqandliksiz, forscha ham bilasizmi? 
-Oz-moz… 

---

-Bitta forsiyda Sa’diyning aytgan she’ri bor. “Qurbi sulton otashi so’zon buvad”, ya’ni 
“Sultonning do’stligi do’zaxday bir o’t” deydi. Xo’p, biz bu odamga qo’limizdan kelganini qildik. 
Qo’limizdan kelganini qildik. Ammo siyosiy ishlarda emas.Yoki xalqdi ozor bertishda emas… 
-Lekin shu do’zaxni bila turib, do’zaxga o’zingizni urdingizmi? 
-93-yilda ayttim bundan man chiqib ketdim, bundan uzoqlashib ketdim. Hamma biladi. O’sha 
Qatortolda omborda yotganimni besh oy hamma biladi. O’sha Karimovdan o’sha vaqtida… 
daf’atan ishlarimiz cho’ziliob ketdi, boshqa bo’ldi, bunaqa qarindosh bo’lib qoldik. Daf’atan 
tashlab chiqib bo’lmasdi. Eng yaxshi bizni maslahatimiz shu bo’ldiki u odamdan sekin-sekin… 
-Xo’p, mana o’sha quda bo’lgan, dastlabki yaqin bo’lgan yillaringizga agar qaytadigan 
bo’lsak, boshida ularning oilasidagi vaziyat qanday edi? Masalan odamlar qiziqadi shu 
prezidentning qizlari bilan munosabati, qizlarining otasi bilan munosabati, qizlarining 
qaynotasi bilan munosabati, qudalarning uzaro munosabati … Shular haqida ham?.. 
-Bu haqida sizga hech nima aytib berolmayman, hozir aytolmayman. Ko’p narsalarni hozir 
aytolmayman. Qachonki ikkita nevaramni sizlar obkeb beringlar, keyin man sizlarga kitob-kitob 
qilib aytib beraman.