Jahon adabiyotining bestselleri markus zusak

Meteorolog:
May oyining o'rtalari


Lizel bir vaqtning o‘zida eshikni va og‘zini ochdi.
“Himmel” ko‘chasida uningjamoasi Rudiningjamoasini 6:1 hisobi- da mag‘hibiyatga uchratdi va Lizel g‘ olib sifatida oshxonaga yugurib kirib, o‘gay ota-onasiga qanday qilib gol urganini ipidan ignasigacha aytib berishga oshiqdi. Keyin esa xuddi shu gaplarini Maksga ham yetkazishga shoshildi. Maks qo‘lidagi gazetani pastga tushirib, diqqat bilan uning hiko-
—

yasini tingladi va qiz bilan birga qo‘shilib kuldi.

Lizelning gol urganligi haqidagi hikoyasi tugagach, bir necha daqiqa davomida ikkalasi ham sukut saqlashdi, so‘ngra Maks asta boshini ko‘tarib qizga qaradi:
— Lizel, men uchun bitta yaxshilik qila olasanmi?
“Himmel” ko‘chasidagi futbolda urgan golidan hanuz hayajon- lanayotgan Lizel qog‘oz uyumi ustidan sakrab turdi. U hech narsa demagan bo‘lsa ham harakatlari orqali Maks nima so‘rasa ham amalga oshirishga tayyorligini bekam u ko‘st namoyish qildi.
— Sen hozir menga urgan goling haqida hamma narsani aytib her­ding, — gap boshladi Maks, — lekin tashqarida kun qandayligini bu yerda o‘tirib bila olmayman. Golni quyosh tig‘ida urdingmi yoki bulutlar osti- dami — bunisi menga qorong‘i. — Maks qo‘lini kalta qirqilgan sochlari orasidan yugurtirdi, ichiga botib ketgan ko‘zlari soddalikning eng yuksak ko‘rinishini fosh qildi. — Yuqoriga chiqib, men uchun bugun ob-havo qanday ko‘rinishda ekanligini tasvirlab bera olasanmi?
Tabiiyki, Lizel zinadan shosha-pisha yuqoriga ko‘tarildi. U tupukka to‘lib ketgan eshikdan bir-ikki qadam narida turib, osmonni ko‘zdan kechira boshladi.
Yerto‘laga qaytib, Maksning iltimosini nihoyasiga yetkazdi:
— Maks, osmon bugun moviy rangda, uning bag‘rida bitta arqon- day cho‘zilgan ulkan, uzun bulut suzib yuribdi. Bulutning panasida sariq tuynukka o‘xshash osilib turibdi...
O‘sha paytda Maks unga faqatgina yosh bola ob-havoni shunday tasvirlab berishi mumkinligini angladi. Cho‘tkani qo‘liga olib devorga bo‘yoq bilan Lizel tasvirlaganidek bir uchiga sap-sariq quyosh ilashib tur- gan uzun va mustahkam to‘qima arqonni chizdi. Tasvir shunchalar tabiiy chiqdiki, tomosha qilgan odam ichiga sho‘ng‘ishni istab qoladi. Maks ar- qonsimon bulut ustiga ikkita odamni — nozikkina qiz va asta so‘nib bora- yotgan yahudiyni chizdi, ular bir-birining qo‘llarini ushlab, zaminni o‘z nuri bilan sug‘orayotgan quyosh tomon ketib borishardi. Rasm ostiga quyi- dagi jumlalar ham yozib qo ‘ yi Idi: