Jahon adabiyotining bestselleri markus zusak

QUYOSH TUT1LISHI


Keyin osmonda mening ko‘p qirrali sarhadlarimni koYsatuvchi qora chiziqli imzolar paydo bo‘ldi. O‘shanda tong otgunga qadar umrimdagi eng qorong‘i lahzani boshdan kechirdim. Bu safar yigirma to‘rt yoshlar- dagi yigitning oldiga keldim. Qaysidir ma’noda ishim ajoyib edi. Samolyot hamon quloqni qomatga keltirib vang‘illar, ikkala o‘pkasidan burqsib tutun


YANA KICHIK BIR QANCHA HAQIQATLAR
Ba’zan muddatidan oldinroq kelaman.
Men shoshilganim sari ba’zi odamlar kutganimdan ko‘ra hayotga qattiqroq yopishadüar.
Men badjahl ham emasman.
Men ularning mevasimanm, xolos.


_14




chiqardi. U qulab tushganida yeming uchta joyida chuqur o‘yiq hosil bo‘l- gandi. Qanotlar xuddi kesib tashlangan qo‘llarga o‘xshar, qilt etib tebra- nishmasdi. Bu mittigina ternir qush endi uchmaydi, ucha olmaydi.
Bir necha daqiqadan so‘ng tutun butunlay yo‘qoldi. Boshqa boy beradigan narsa qolmagandi. U yerga birinchi bo‘lib bitta bola hansirab nafas olgancha yetib keldi. U qo‘lida asboblar solingan quticha ko‘tarib olgandi. Bola manzaradan dahshatga tushgach, samolyot bo‘Imasiga chiq- di, tirik yoki o‘likligini bilish uchun uchuvchiga tikildi — u hali ham tirik edi. Kitob o‘g‘risi taxminan yarim daqiqadan keyin keldi. Oradan ancha y ¡llar o‘tganiga qaramay uni darrov tanib oldim. U og‘ir-og‘ir nafas olardi.
* * *
Bola qutichasini ochib ichidan o‘yinchoq ayiqchani chiqardi va sa- molyotning singan oynasidan qo‘lini uzatib, uni uchuvchining ko‘kragiga qo‘ydi. Yuzida tabassum aks etgan o‘yinchoq ayiqcha samolyot qoldiqlari bilan aralashib ketgan odam va qon halqobi bilan birga qoldi. Yana bir necha daqiqadan so‘ng imkoniyatdan foydalanib qoldim. Vaqti-soati yet- gan uchuvchiga yaqinlashib, uning jonini oldim va ehtiyotkorlik bilan sa- molyotdan olib chiqdim. U yerda faqat jasad, tutunning achimsiq hidi va tabassum qilayotgan o‘yinchoq ayiqcha qoldi, xolos.
* * *
Olomon yig‘ilganda, tabiiyki, hamma narsa o‘zgarib ketdi. Ufq xuddi ko‘mirdek tundlasha boshladi. Osmondagi qora bo‘shliqdan faqat bir nechta egri-bugri chiziqlar qoldi, keyin ular ham tezda g‘oyib bo‘lishdi.
Vafot etgan odam esa, aksincha, suyak rangiga kirgandi. Terisining rangi xuddi suyaknikiga o‘xshardi. Harbiy kiyimi g‘ijimlanib qolgan, ko‘z- lari qahva dog‘lari singari sovuq va to‘q jigarrang tusli edi. Osmondagi so‘nggi qora chiziqlaming shakli o‘zgarib, g‘alati, ammo menga tanish narsaga aylandi. U imzo edi.