Modellashtirish. Ota-onalar bolaning hamda voqeaning boshqa ishtirokchilarining xatgi-harakatlari va qilgan pojo‘ya ishlarining ketma-ketligini tiklaydilar: ro‘y bergan voqeaning barcha tafsilotlarini, upish qapday bo‘lganligini tavsiflab berishni so‘ravdilar, unisi nima degan-u, bunisi nima deganini surishtiradilar. Bu voqea ishtirokchilaridan har birining, shu jumladan bolasining ham, aybdorlik darajasini aniqpashga imkon beradi.
Bolaning axloqini genetik tahlil qilish. Bunda bolaning javobgarlikdan qochishga bo‘lgan barcha urinishlari, tipik vaziyatlardagi axloqining o‘ziga xos xususiyatlari esga olinadi, upish tasodifiy ishlari bilan xarakterli fe’l-atvori o‘rtasidagi mantiqiy bog‘liqlik aniqlanadi. Bu boladagi kamchilik mustah- kamlangan yoki mustahkamlanmaganligini, qanday choralar ko‘rish mumkinligini tushunib olishga yordam beradi. Ota-onalar ko‘pincha: «Hech sachon o‘g‘lim shunday ish silishi mumkin debuylamagan edim!», — deydilar. Bu ularning bolaning avvalgi nojo‘ya ishlari, bir qarashda unchalik ahamiyatli bo‘lmagan ishlarni tahlil qilmaganligining natijasi. Vaholanki, ana shu arzimagan ish bolaning xulq-atvorida kamchilikning mustahkamlanishiga yordam beradi va pirovardida qonunbuzarlikka olib keladi.
Do'stlaringiz bilan baham: |