Ijodiy metodlar va yozuvchi pafosi

Oltinchidan, mustaqillik davri o'zbek adabiyoti chinakamiga xilma-xil adabiyotga aylandi. 
Unda tajriba qilish, sinab ko'rish, ochilmagan yo'llardan yurish imkoniyati ko'paydi. Bu hoi 
birovga o'xshamaydigan, o'zgalarni takrorlamaydigan o'ziga xos iste'dodlarning yuzaga 
kelishiga imkon yaratadi. O'ziga xos iste'dodlar hech kimnikiga o'xshamaydigan asarlar 
yaratadilar. O'z navbatida, xilma-xil badiiy asarlarning vujudga kelishi, xilma-xil o'quvchilarni 
paydo qiladi. Shuning natijasida bu davr adabiyoti jo'nlikdan, anchayinlikdan, to'porilikdan 
qutildi va uning asl namunalarini o'qish, tushunish, izohlash, tushuntirish, mantiqiy qoliplarga 
solish hamisha ham mumkin bo'lavermay qoldi.
 
Yettinchidan, ijod erkinligi, xilma-xil fikrlash imkoniyati, badiiy so'zga davlat miqyosida 
xo'jayinlik qilishning barham topganligi, bozor munosabatlarining badiiy ijod sohasiga ham 
kirib kelishi zamonaviy o'zbek adabiyotida iste'dod bilan yo-zilmagan asarlarning ham bir qadar 
ko'payishiga imkon tug'dir-di. Ayrim ijodkorlar xaridorgir, bozor talablariga mos keladigan 
asarlar yaratishga urina boshladilar. Shuning oqibati o'laroq, o'zbek adabiyotida milliy 
axloqimizga zid yo'sindagi oldi-qochdi bitiklar ko'paydi. Hatto, ba'zan bunday yaratiqlar jiddiy 
adabi yot namunalariga qaraganda ko'proq o'qiladigan, kattaroq tirajda chiqarilib