Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

бобо, милиция 
амакилар келган эмиш, зарур, 
жудаям зарур гап бор 
эмиш, бормаса иш чатоқ бўлармиш... Бобом жўнаган эди, 
орқасидан энамнинг, ҳой қайт, ҳаммаёғинг лой бўлади 
дейишига қарамай, мен ҳам югурдим. Уйда ўтириб бўп- 
ман энди, зерикиб кетдпм-ку, уёқда зарур, жудаям зарур 
гаплар бўлса, мен энштмай қолар эканман-да, ҳечам-да!
Бўрҳовуз қўрғончамизнинг ўртасида. Сув яхши тўх- 
тасин деб тагини бўрлаб қўйишган, шунинг учун бўрҳо- 
вуз дейишади. Атрофида ҳар хил уйлар кўп, сартарош- 
хона, чолбувалар яшириб 
намоз ўқийдиган 
жой, сал 
нарида тобутхона ҳам бор. Ҳ ў бпрда 
Ҳайитвой, Дпли- 
жои, Раҳимберди — ҳаммамиз тобутхонага 
билдирмас- 
дан кириб павбати билан тобутда ётиб кўраётган эдпк.
87
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

чолбоболар роса уришиб беришган... 
Келсак, вой-бўй, 
Бўрҳовуз ёнидаги майдончада шунақа одам кўп тўпла- 
нибдики, чолбоболар, амакилар, катта болалар, Ҳайит- 
вон, Дилижон, Абдураҳим — ҳамма-ҳаммаси 
шу 
ерда 
экан. Мелиса амакилар от миниб туришибди, битта эмас, 
учта экан. Уччовини ҳам отп зўр, ҳў эртакларда бўла- 
диган, ҳалпги, девлар минадиган отлар бўлади-ку, ўша- 
наҳа отлар. Яна бир жойда тик турмай, 
олдинги оёғи 
билан билчиллаб турган қор 
аралаш лойни тарашлаб- 
тарашлаб ҳам қўйишяпти.
Э ҳ , мени ҳам шунақа битта отим бўлганда эди, катта 
бўлганпмда миниб роса мазза қилардим-да. Кеч келга- 
нимиз менга жуда алам қилди. Иккита тўн кийган ду- 
лоқчипли амаки нега бизни эртароқ айтмадийкин, қизиқ-