Худойберди тўхтабоев жаннати одамлар ( Ўсмирлар учун роман)

қизиқ гаплар бўлгандир, эсизгина, ҳаммасини эшитиб 
олардим. Вой, ижроқўм бобонинг келгани ҳам рост экан. 
Мен уни дарров танидим. Итёқа пальто кийиб олганидан- 
мас, бунақа пальто ҳозир қишлоғимизда жуда кўп. Йўқ- 
йўқ, қоп-қора мўйлови буралиб-буралиб қулоғипинг ор- 
қасига ўтиб кетганидан танидим.
— Силар қачон келдиларинг?— деб сўрадим Ҳайит- 
войдан.
— Аллақачон келганмиз,— мақтанди ўртоғим.
— Сайил бўлармикан?
— Йўқ, Эшон бобо қочиб кетпбди, ўшани ушлагани 
келишибди, ким аетса мукофот оларкан.
— Вой,— дедим қўрқиб,— Эшон бобо бизникига бор- 
гани йўқ-ку.
— Бизникига 
ҳам боргани 
йўқ,— деб 
шивпрлади 
Ҳайптвой ўртогим.
Мелпса амакнлар, нжроқўмбобо ҳуддн мепга тикилиб 
қарашаётгандек бўлавердн. 
Қалтирай 
бошладим, йўқ, 
совқотганданмас, 
қўрққанимдан 
қалтирай 
бошладим. 
Шоншлнб бобожонимнинг орқаспга ўтиб, чакмопига бе- 
тнмни ўраб, мўралаб турдим. Мен Эшон бобомнинг ар- 
воҳннп кўрувдим. Ш уни сезиб 
қолишган бўлса-я, деб 
қўрқа бошладим.
— Гап ш у!— деди оқ от устида турган мелиса амаки 
қўлндагн қамчисини ўйнатиб,— зараркунанда Эгион дав- 
латнинг зотдор чўчқаларини ўлдириб, ҳукуматга зарар 
етказган. Чўчқа ўз боласпни еб қўйди деб баҳоиа қил- 
ган, ёлғон! Зарарни тўлага ўрнига мелисахонани тешиб 
қочнб кетган. Ҳукуматнинг қўли узун, қаерда бўлса ҳам 
албатта ушлайди... Маълумотимизга кўра, Эшон бир неча 
кундан буён Цўрғончадаги ўзига ўхшаган жиноятчилар- 
нннг уйида беркиниб адолатлп 
ҳукуматимизга 
қарши
88
www.ziyouz.com kutubxonasi

---