Inson demografiyasi va uning o'zgarishi
. Toshko‘mir davrida iqlim
omillarining og'irligi, ozuqaning yetishmasligi, katta va yirtqich hayvonlarning
xavfi, turli xil kasalliklar, epidemiyalar shu davrdagi inson umrining qisqaligiga
sabab bo'lgan. Ma'lumotlarga ko‘ra, shu vaqtda neandertallar 30 yil, muzlik
davridan keyin va mezolitda Homo sapien biroz uzoqroq yashagan. Ular yashagan
joylarda inson soni kam bo'lib, og'ir ekologik sharoit ta'sirida bolalarning ko‘plab
o'limiga sabab bo'lgan.
43
Mezolit davrida, taxminan bundan 300000 yil avval insonlar soni 1 mln. ga
yetadi. Vlar Yevroosiyo hududlarida yashaydi. Paleolit davri oxirida, bundan
25000 yillarcha avval neandertalitslar va kromanonslar bir vaqtda yashaganlar, ular
soni 3 mln. dan ortgan (Klauzeevitu, 1988).
Eramizdan 8000 yillar avval dunyodagi odamlar soni 5 mln. atrofida, bizning
sanamiz boshlangunga qadar aholi soni 250 mln. ga yetadi. Shundan 16 asr
o'tgandan keyin bu son 500 mln. ga ko‘tariladi. Bu sonning 1850-yili 1 mlrd. ga
yetishi uchun insoniyatga 250 yil rivojlanish kerak bo'lgan. Dunyoda insonlar soni
1930-yili 2 mlrd, 1960-yili 3 mlrd., 1986-yili 5 mlrd., hozirgi kunda 6,2-6,3 mlrd.
atrofida. 1930-yildan shu kungacha yevropaliklar 100 mln. ga, Osiyo aholisi esa
1mlrd. ga ko‘paygan.
Hozirgi kunda dunyo bo‘yicha aholi soni yilga 90 mln.ga kupaymoqda.
Taxminlarga qaraganda, 2012-yilda Yer yuzida 7 mlrd, 2050-yili esa 13 mlrd.
aholi yashaydi. Yer yuzida aholi soni o'sishi bilan ularning tabiiy muhitga salbiy
ta'siri, muhitning ifloslanishi ortib boradi, tabiiy boylik ko‘plab sarflanadi, isrof
bo'ladi, inson salomatligiga turli xavflar tug'iladi.
Biosferada insonlarning ozuqa manbalari.
Insoniyat ham biosferadagi
boshqa tirik organizmlar kabi ozuqaga muhtoj bo'lgan. Agar o'tgan ming
yilliklarda inson o'ziga og'ir mehnat bilan ozuqa topgan bo'lsa, uning keyingi
rivojlanish tarixida ham qattiq qish, suv toshqinlar, yong'in, qurg'oqchilik kabi
tabiiy ofatlar unga ochlik va ko‘plab o'lim olib kelgan. Masalan, ozuqa
mahsulotlari yetishmasligidan jahonning ko‘p mamlakatlarida ocharchilik bo‘lgan;
o'tgan asrda ochlikdan 100 mln. xitoyliklar va 50 mln. hindlar o'lgan. 1992-93-
yillar Afrikaning faqat Samali davlatida 2 mln. dan ortiq aholi ochlik azobini
tortdi, ularning qanchasi hayotdan ko‘z yumdi. 1980-yildan boshlab, jahonning 71
rivojlanayotgan mamlakatlarida 1,4 mlrd. odam ochlikda yashagan, shundan 420
mln. ocharchilikda, 850 mln. to'yib ovqat yemagan, undan tashqari 780 mln. juda
kambag'al bo'lib, ozuqa, joy, kiyim olishga imkonsiz bo‘lgan. UIarni to'ydirish
uchun 30-50 mln. t g'alla kerak bo‘lgan.
44
Ma‘lumotlarga ko‘ra, hozirgi kunda Yer yuzi aholisining 2/3 qismi sifatli
ozuqaga ega emas, undan tashqari 50% aholi to'yib ovqatlanmaydi, 25% aholida
doimiy ochlik bo'lsa, har yili 10-30 mln. odam ochlikdan o'ladi. Shu sababli o'sib
borayotgan aholi sonini ozuqa mahsulotlari bilan ta'minlab bo'ladimi yoki yo'qmi,
degan muhim muammo turibdi. Birlashgan millatlar tashkilotlari qoshida xalqaro
birlashgan koordinatsion guruhning ma'lumotiga ko‘ra, Yer yuzida yetishtirilgan
va dengizlardan olingan ozuqa mahsulotlari asosida 31,5 mlrd. aholini boqib
bo'ladi. Rus iqtisodchisi K.Malinning hisoblariga ko‘ra, quruqlikka faqat madaniy
o'simliklar ekilsa, ular hosili bilan 50 mlrd. aholini boqish mumkin. Bunga dengiz
mahsuloti va bir hujayrali suvo'tlarni ko‘paytirib, ular mahsulotidan keng
foydalanilsa, sayyorada 290 mlrd. odamni ozuqa bilan ta'minlasa bo'ladi, degan
ilmiy taxminlar mavjud.
Yengil va tez hazm bo'ladigan va baliqlardan olinadigan oqsil mahsulotlar,
dengiz suvo'tlari ozuqaning ko‘p qismini tashkil qilinishi bashorat qilinmoqda.
Oziq-ovqatga bo'lgan talabning ortib borishini hisobga olgan holda gen injineriyasi
va
biotexnologiya
fan
yutuqlaridan
keng
foydalanish
lozim.
Turli
mikroorganizmlar yuqori sifatli oqsil moddalar hosil qiladi, shu sababli ular ham
ozuqa manbaida ma'lum o'rin egallaydi. Agar 250 kg og'irlikdagi sigir hammasi
bo'lib 250 g oqsil moddasi bersa, 250 kg og'irlikdagi achitqi zamburug'lari 650 kg
oqsil hosil qiladi.
Oqsil muammosini hal qilishda dukkakli o'simliklardan olinadigan oqsillar
aholini ozuqa bilan ta'minlashda katta rol o'ynaydi. Bundan tashqari qishloq
xo'jaligida turli kimyoviy moddalar, shu jumladan, o'g'itlarini ishlatish yo'li bilan
yuqori hosildorlikka erishish mumkin.
Bundan 10 yillar old in dunyo bo‘yicha g'alla yetishtirish: bug'doy 443 mln. t,
guruch 397,5 mln. t, jo'xori 394,2 mln. t, kartoshka 227,3 mln. t, go'sht
mahsulotlaridan mol go'shti 46,6 mln.t, cho'chqa go'shti 55,3 mln.t, qo'y go'shti 7
mln.t tayyorlangan.
Inson har oyda o'z og'irligiga teng ozuqa iste'mol qiladi. Hisoblarga ko‘ra,
insonga bir kunda 630-750 g bug'doy 2410 kkal, bir yilda esa 200-274 kg bug'doy
45
kerak bo'ladi. Bu mahsulotni yetishtirish uchun dehqon har bir gektar yerdan 5 t
atrofida hosil olib, yiliga 17 odamni boqishi lozim.
Hozirgi kunda quruqlikning kerakli joylaridan yaxshi foydalanilsa, 10 mlrd.
odamni ozuqa bilan ta'minlash mumkin.
Sayyora katta, undan foydali yerlar maydoni 13,5 mlrd. gektarga yetadi.
Shundan 1,4 mlrd. ga madaniy yerlar (ekinzorlar, bog'lar), 1,1 mlrd. ga yer
buzilgan, o'simliklar o'stirish uchun keraksiz bo'lib qolgan, tejamasdan ishlatilgan
maydonlar 4,4 mlrd. ga cho'l, yarim cho'l, Arktika, Antarktika, yuqori tog'li cho'llar
maydoni 3,3 mlrd. ga ga teng, 1 mlrd. ga cho'llarga qo‘shilgan. Yer sharida 2,6
mlrd. ga o'tloqzorlar bor, shundan 300 mln. ga buzilgan, sho'rlangan, foydasiz
holga kelgan. Foydali madaniy yerlarning 50% i hosildorlik qatlamini yo'qotgan,
600-700 mln. ga yer eroziyaga uchrab, mahsuldorligi past bo'lib qolgan. Yer yuzi
bo‘yicha o'zlashtirilmagan 0,4-0,9 mlrd. ga yer qolgan, xolos.
Dengiz va okeanlar mahsuloti ham inson ozuqa manbasi asosi hisoblanadi.
Agar 1960-1970-yillar dengizlardan 40,2 mln. dan 70,5 mln. t mahsulot yig'ib
olingan bo'lsa, o'rtacha yig'ilgan mahsulot yiliga 5,8% ga ortib borgan. Keyingi
yillarda mahsulotlar olish kamaygan. Faqat Atlantik okeanidan keyingi 10-15 yil
ichida baliq ovlash 1,2 mln. t ga kamaygan.
Ichki suv havzalar (daryolar, ko‘llar, suv omborlari, baliqchilik hovuzlari)
ham baliq mahsulotlari beradi, lekin ozuqa manbasi hamma joylarda ham bir xil va
yuqori emas, ayniqsa, O'zbekistonda baliq kam. Qishloq xo'jaligini rivojlantirish
uchun landshaftlarni buzish, ekinzorlarda ko‘plab o'g'itlarni ishlatish ekosistemalar
turg'unligini buzdi. O'rmonzorlar maydoni qisqardi, tabiiy suvlarning umumiy
oqimi o'zgarib, katta hududlarda suvdan foydalanish yo'ldan chiqdi, ekinzorlami
begona o'tlar bosdi, tuproq unumdorligi pasaydi, eroziyaga uchradi, tuproqdan juda
katta texnika kuchi yordamidagina hosil olinadi. Natijada ketgan xarajat olingan
hosil qiymatidan yuqori bo'ladi.
Zararkunanda va kasalliklarga qarshi qo'llanilgan 60 dan ortiq kimyoviy
birikmalarga ekinzorlarda uchraydigan ko‘pchilik organizmlar, shu jumladan, 400
dan ortiq hasharot turlari chidamli bo'lib qolgan. Eng kuchli zaharli moddalar ham
46
ularga ta'sir qilmay qo'ygan. Zararkunanda va kasallik qo'zg'atuvchilarning ushbu
moddalarga nisbatan moslachuvchanlikning paydo bo'lishi natijasida ekinzorlarda
zararkunandalar borgan sayin ko‘payib, foydali o'simliklar hosilining kamayishiga
sabab bo'lmoqda. Ularga qarshi zaharli moddalarni qo'llash ekologik tenglikni
buzadi, tuproq, suvni zaharlaydi, yetishtirilgan ozuqa mahsulotlari ekologik toza
bo'lmaydi, u o'z navbatida insonlar salomatligi yomonlashishiga olib keladi, turli
kasalliklar paydo bo'lib, o'lim ko‘payadi va hk.
Do'stlaringiz bilan baham: |