R. S. Qosimov (rais), X. Sultonov, Q. Nazarov, M

Tavhid e’tiqodi - Allohning barcha kitoblarida uqdirilgan, ajdodlarimiz asrlar davomida anglab etgan va imon keltirgan e’tiqod tizimi bo’lib, ahli sunna va jamoa aqidasiga binoan Allohning borligi va birligiga chin qalbdan iqror bo’lishni anglatadi. Milliy ma’naviyatimizda Borliq haqiqati ayni Tavhid e’tiqodida ifodalanadi. Aslida milliy ma’naviyatimizning tarixiy takomili Tavhid haqiqatini borgan sari teranroq idrok etish bilan bog’liq bo’lib, bu timsol-tushuncha turli zamon va turli soha namoyandalari tomonidan turlicha talqin etilgan. Masalan, diniy talqinda – faqat Allohning yagona ma’bud (sig’inishga loyiq yagona zot) ekanligiga urg’u berilsa (ruscha – «edinobojie»), ilmiy talqinda - yagona Alloh yaratgan va uning irodasi bilan boshqariladigan dunyodagi jonli va jonsiz, harakatda va sokinlikda ko’ringan, o’tmish, bugun va kelajakka oid barcha narsa va hodisalarning o’zaro uzviy bog’liqligi, yagona manba va manshaga oidligi, uyg’unligi va yaxlitligi (ruscha – «edinobыtie») tushuniladi. Yana uning irfoniy va mumtoz adabiyotimizga xos talqinlari ham bor. Ammo milliy ma’naviyatimiz an’analarida bunday turli talqinlarning birortasi boshqalariga zid emas, ular mohiyatan bir-birini to’ldirib keladilar.
Amakilarining ko’pchiligi avval
qarshi chiqishdi, ulardan eng meh- riboni bo’lmish Abu Tolib butun umri davomida jiyanini himoya qilgan bo’lsa-da, o’zi islom e’tiqo-diga imon keltir-madi. Abu Tolib va Xadicha onamiz vafotlaridan so’ng Makka musul-
monlari ancha qiynalib qolishdi va Rasululloh do’stlari Abu Bakr bilan
birga 622 yil yoz oxirlarida Makka shahridan Madina (o’sha davrda Yasrib)ga yo’l oldilar. Ularning izdoshlari ilgariroq ko’chib o’tishgan edi. Ushbu hodisa hijrat (ko’chib o’tish) deb ataladi va islom tarixida buyuk ahamiyat kasb etadi. Muhammad (S.A.V.) ning o’z tug’ilgan shaharlarini e’tiqod yo’lida tashlab chiqishlari bilan islom e’tiqodi g’alabasi boshlanadi, chunki Madina shahrining ko’pchilik aholisi Rasululloh da’vatlarini qabul qilib, yagona Allohga imon keltirgan edi. Ushbu voqea 16 yildan keyin musulmon yil hisobining boshlanishiga asos bo’ldi va shu sababli musulmon yil hisobi «hijriy era» deb ataldi.