Nizomiy nomidagi toshkent davlat pedagogika universiteti jismoniy madaniyat nazariyasi va metodikasi fanidan

Bolalarda kattalarga nisbatan egiluvchanlik yaxshi. Lekin har doim ham shunday emas. Shuning uchun ayrim paytlarda extiyotkorliklarga e’tibor berish kerak.
Faol egiluvchanlik bevosita muskul kuchi bilan bog‘liq. Biroq kuchlilikni oshiradigan mashqlar bilan shug‘ullanish bo‘g‘inlaridagi harakatchanlikni chegaralab qo‘yishi mumkin. Lekin bu salbiy ta’sirni yengish mumkin. Egiluvchanlikni va kuchlilikni oshiradigan mashqlarni maqsadga muvofiq ravishda qushib olib borish yo‘li bilan har ikkala fazilatning yuksak darajada rivojlanishiga erishish mumkin.
Jismoniy tarbiya jarayonida egiluvchanlikning mumkin qadar ko‘proq rivojlantirishiga erishmaslik kerak.
Egiluvchanlik deb - tayanch harakat apparatining morfofunksional xususiyatlari tushunilib, bu xususiyatlar shu apparat zvenolarining harakatchanligini belgilashga aytiladi. 11-14 yoshda uni kerakli harakatlarni erkin bajarilishini ta’minlaydigan darajadagina rivojalantirish zarur. Bundan egiluvchanlikning miqdori harakat bajariladigan maksimal amplitudadan ortiq bo‘lishi kerak.
Egiluvchanlikni tarbiyalash uchun katta amplituda bilan bajariladigan mashqlar (cho‘ziluvchanlikni oshiradigan) qo‘llanadi. Ular 2 guruhga - faol va passiv harakatlarga bo‘linadi.
FAOL MAShQLAR - u yoki bu bo‘limlarda muskullarning hisobga ko‘ra harakatlarni amalga oshiradi. (jadval 15)