Геология ва геоинформацион тизимлар факультети Геология кафедраси

Учинчи боб бўйича хулосалар

1. Шўртан кўтарилишининг чўкинди қопламининг тектоник тузилиши ер ости дисекцияси таъсири остида вужудга келган, у бир қатор дизъюнктив дислокациялар натижасида шимолдан жанубга тушган.

2. Шўртан кўтарилишида ёриқлар кенг ривожланган бўлиб, улар пайдо бўлиш вақтига кўра, чўкинди қатлам тузилишларининг ривожланиш тарихи, миқёси, кўлами ва шаклланишининг роли бўйича герцин босқичида пайдо бўлган ёриқларга бўлинади ҳамда минтақанинг ривожланиши ва тектоник ҳаракатларнинг алп босқичида намоён бўлади.
3. Тўғридан-тўғри чўкиш ёриқларининг пайдо бўлиши неоген чорагидаги тектоник ҳаракатлар билан боғлиқ. Улар, айниқса, Бешкент ботиқлигининг жануби-ғарбий қисмида, фаол кўтарилишлар ва тектоник блокларнинг пайдо бўлиши билан бирга кузатилган.
4. Юқори юра эвапорит ётқизиқлари каби ишончли қопқоқнинг мавжудлиги, ҳатто алп даврида ҳам, органоген тузилмаларда ва антиклинал структуравий тутқичларда ҳосил бўлган конларнинг сақланишига имкон беради.