Fyodor Dostoyevskiy. Kulgili odamning tushi (hikoya)

 

ularning

 

bor-yo‘qligini

 

ham

payqamaydigan   bo‘ldim.   Bu   hatto   arzimas   mayda-

chuydalarda ham ko‘rinib qoldi. Masalan, men ko‘chadan

o‘tayotib   odamlarga   urilib   ketaverardim.   Yo‘q,   bu

o‘ychanligimdan   emas   edi,   men   unda   o‘ylashni   butunlay

bas   qilgan   edim.   Menga   shunchaki   hamma   narsa   baribir

edi. Dunyodan  osuda  bo‘lib,  biror muammoni  hal etsam-

ku, xudoga shukronalar o‘qirdim-a, lekin men hech vaqoni

hal   etmadim.   Esiz,   bir   dunyo   masala   bor   edi-ya.   Ammo

---

menga   baribir   bo‘lib   qoldi   va   jamiki   jumboqlar   mendan

uzoqlashdi-ketdi.