Fyodor Dostoyevskiy. Kulgili odamning tushi (hikoya)

u   kapitandan   o‘lguday   qo‘rqardi.   Bu   xonadonda   yana

polkdan   kelgan   qilqanoqday   xotin   shu   yerda   kasal

orttirgan uchta bolasi bilan yashaydi. Xotin ham, bolalari

ham kapitandan qo‘rqib, jon hovuchlab turishadi, kechasi

bilan   qaltirab   cho‘qinib   chiqishadi.   Bolalarning

kichkinasini qo‘rqinchdan tutqanoq ham tutgandi.

Bilishimcha,   kapitan   Nevskiyda   yo‘lovchilarni   to‘xtatib,

choychaqa undiradi. Chunki endi uni xizmatga olishmaydi.

Ammo kiziqki — qiziq bo‘lmasa, aytarmidim — bir oydan

beri   qo‘shni   yashab,   kapitan   biror   marta   ham   mening

g‘ashimga   tegmadi.   Men,   albatta,   tanishishdan   o‘zimni

olib qochdim, lekin meni birinchi ko‘rgandayoq uning ham

yuragi siqilgandek bo‘ldi. Biroq ular parda ortida qancha