Fyodor Dostoyevskiy. Kulgili odamning tushi (hikoya)

suyganimdan!   Meni   shuning   uchun   g‘am   bosadiki,   ular

haqiqatni   bilishmaydi   —   men   bo‘lsam   bilaman.   Oh,

haqiqatni   yolg‘iz   o‘zing   bil   sang,   naqadar   og‘ir-a!   Lekin

ular buni tushunmay di. Yo‘q, tushunishmaydi.

Bir   vaqtlar   men   kulgili   bo‘lib   tuyulganimdan   juda-juda

o‘kinardim. Kulgili bo‘lib tuyulmasdim, chindan ham kulgili

edim.   Kim   bilsin,   balki   men   tug‘ilganimdan   buyon

shundaydirman,

 

balki

 

olti-etti

 

yoshimdanoq

shundayligimni   bilgandirman.   Keyin   maktabda,   undan

so‘ng dorilfununda o‘qidim. Ammo, nachora, qancha ko‘p

o‘qisam,   shuncha   ko‘p   uqdim-ki,   kulgili   odam   ekanman.