Fyodor Dostoyevskiy. Kulgili odamning tushi (hikoya)

ta’na-tanbehsiz, shunchaki menga baribir bo‘lgani uchun

aytgandim.   Menga   baribirligini   ko‘rib,   ular   xursand

bo‘lishdi.

Men   ko‘chada   chiroq   to‘g‘risida   o‘ylab,   osmonga

tikilgandim.   Osmon   tim   qorong‘i,   lekin   bu   zulumotda

parokanda bulutlarni, ular oralig‘ida tubsiz qora dog‘larni

aniq   ilg‘ash   mumkin   edi.   Birdan   bu   dog‘larning   birida

miltillagan   yulduzchani   ko‘rib   qoldim.   Unga   zehn   solib

uzoq   tikildim.   Tikildim-u,   endi   shu   kecha   o‘zimni

o‘ldiraman, deb qasam ichdim. Men ikki oy oldin bu haqda

qat’iy   qarorga   kelib,   nochor   ahvolimga   qaramay   ajoyib

---

to‘pponcha   sotib   olgan   va   uni   o‘sha   kuniyoq   o‘qlab