«физика ва астрономия тарихи» ЎҚув фани бўйича таълим технологияси

1826 йилда унинг электродннамикага оид асосий илмий иши «фақат тажрибадан чиқарилган электродинамик ҳодисалар назарияси» нашр этилди.
А.М.Ампер хаёти давомида кўпгина оғир кунларни бошидан кечирди, унга Отасининг ўлими, биринчи хотинининг ўлими, иккинчи хотинининг ёмон чиққани, онасининг ўлими сабабли у командировкада 10 июнь 1836 йили вафот этди.
Георг Симон Ом (1787 — 1854). Немис физиги. Германияда анча камбағал оилада туғилди. Шу сабабли, 1805 йилда Эрланген университетида ўқий бошлаб, охирига етказолмади. Готштадт (Швейцария) да ўқитувчилик қилди. 1811 йилда Эрлангенда докторлнк диссертациясини тайёрлади ва ёқлади. Ом 20 йил давомида Бамберг, Кёльн, Берлин гимназияларнда ўқитувчилик қилди. Ўқитувчиликдан бўш пайтларидагина у илмий тадқиқот ишлари билан шуғулланди. 1833 йилда у Нюрнбергдаги Политехника мактабига директор қилиб тайинланди, 1849 йилда эса Мюнхен университети профессори бўлди.
1826 йилда Ом ўзининг электр занжирининг асосий қонунини очди. Ом қонуни ўтказгичдаги ўзгармас электр токи кучи I унинг икки кесими орасидаги U потенциаллар фарқига, (кучланишга) тўғри пропорционалдир: RI= U. Пропорционаллик коэффициенти R га ўтказгичнинг қаршилиги дейилади. Бу қонунни Э.Х.Ленц, Б.С.Якоби, К.Гаусс, Г.Кирхгоф ва бошқалар ўз тадқиқотларига асос қилиб олганларидан кейингина у фанда тан олинди. 1881 йилда электрикларнинг Ҳалқаро конгрессида электр қаршиликнинг бирлиги Ом номи билан аталди (Ом).
Ом ўз умрининг охирги йилларини акустика соҳасидаги тадқиқотларга бағишлади. 1843 йилда у қулоқнинг мураккаб товушларни гармоник теб- ранишларга ажратишини, энг содда эшитиш таассуротлари эса гармоник тебранишлардан вужудга келишини кўрсатди. Омнинг акустика қонунг ке- йинчалик немис олими Г.Гельмгольц томонидан эшитишнинг резонанс на- зариясига асос қилиб олинди.
Ом, шунингдек, оптика ва кристаллооптика сохасида хам тадқиқотлар олиб борди. 1842 йилда у Лондон Қироллик жамияти аъзолигига сайланди.