Chet el va ōzbekistonda oila pedagogikasining rivojlanish tarixi Reja

olimlari Abu Nasr al Forobiy (873 –1037) shunday ijtimoiy pedagogik 
g‘oyalarni aytib o‘tganlarki, bolani ayni go‘daklik chog‘idanok tarbiyalay 
boshlashning zarurati, shuningdek, bolaning tarbiyasiga tabiat atrof-
muhitning ta’siri va boshqa fikrlar kabidir. 15 –16 asrlarda Markaziy 
Osiyoda tabiatshunos-faylasuflari, tarixchi, shoir va rassom-musavvirlari o‘z 
ijodlarida ijtimoiy fanlarga alohida e’tibor bilan karab, tabiat sirlarini 
o‘rganishga intilganlar. Bo‘lar qatorida Nuriddin Abduraxmon Jomiy (1414 –
1492), Jaloliddin Davoniy( 1427 –1502), Alisher Navoiy (1441 –1501), xusayn 
Boiz Koshifiy (1440 –1505) o‘z asarlarida inson akli tafakkuri, uning 
qobiliyati, insonning alohida axloqiy hislatlari, insoniylik g‘oyalari, bolalar 
tarbiyasida umuminsoniy kadriyat hisoblanadi. Shu jumladan, o‘zbek tilining 
asoschisi buyuk alloma, musiqachi, davlat arbobi Alisher Navoiyning ijtimoiy 
pedagogik g‘oyalari, yuksak darajada insonparvarligi bilan ajralib turadi. U 
insonni butun koinotda, bu olamda eng oliy mavjudot deb hisoblagan. Bolani 
esa oilaga kuvonch, ham baxt keltiruvchi mukaddas inom sifatida uyni yoritib 
yuboradi deb hisoblaydi. Inson o‘z farzandigina emas, balki kelajak avlod 
bo‘lgan barcha bolalarni sevmog‘i shart deb yozadi shoir. Ijtimoiy 
pedagogikaga 
oid 
fikrlarni 
bizning 
olim 
va 
allomalarimiz, 
ma’rifatparvarlarimiz, jadidchilik harakati yetakchilari, XX asr boshlarida 
yashab, ijod qilgan allomalar Maxmudxuja Bexbudiy (1874 –1919), 
Munavvar kori Abdurashidxonov (1878 –1931), Abdulla Avloniy (1878 – 
1934), Abduqodir Shako‘riy (1875 –1943), X.X.Niyoziy (1839 –1929) va 
boshqalarning asarlarida ham ko‘plab keltirish mumkin. Ijtimoiy