Иккинчиси – айрим фаолият, қарашлар ва бошқаларни умуман чеклаб қўйиш, кескин тартибга солиш чэгаралаш кабилар. Табиат инъомларидан фойдаланиш экологик муҳит ва бошқалар.
Учинчиси – иқтисодиёт ваатроф муҳитни ҳимоя қилиш мақсадида турли миллий стандартлар ишлаб чиқиш ва улар ижросини қаттиқ назорат қилиш.
Тўртинчиси – бевосита инсон ҳаёти билан боғланиб унинг минимал ҳаётий параметрларини таъминлаш, яъни уларни камбағаллик ва қашшоқлик даражасига тушмаслик чора тадбирларини ишлаб чиқиш.
Бешинчиси – жаҳон хўжаликларида миллий манфаатларни ҳимоя қилиш, яъни экспорт лицензияси, давлат томонидан капитал экспорти ва импортини назорат қилиш (инвестиция сиёсати).
Олтинчиси – давлат сектори корхоналарига нисбатан маъмурий элементларни эътиборга олувчи мақсадли дастурларни амалга ошириш ва бошқалардан иборатдир. Айтилганлардан шу нарса маълум бўладики, маъмурий усуллар қўлланиладиган иқтисодий муҳит жуда кенг, шуни таъкидлаш лозимки иқтисодиётни тартибга солиш борасидаги маъмурий усуллар, асосан қонунчилик асосида юзага чиқади, аммо яхши қонунлар қабул қилинсада улар амалга ошмаса, таъсир кучи суст бўлса, бозор иштирокчилари уни менсимаса, ижроси назорат қилинмаса, ҳеч қандай ўзгариш бўлмайди, қоғозда қолиб кетади. Қонун ўз ижроси билан қонундир. Масалан, бозоримиз тақчил бўлганлиги учун, «Истеъмолчилар ҳуқуқини ҳимоя қилиш» борасидаги қонун яхши ишламаяпти, айрим ҳолларда уни бозор иштирокчилари унутиб қўймоқдалар. Бозор иқтисодиётини тартибга солишнинг иккинчи усули иқтисодий усул деб ўтдик, бунда давлат иқтисодий механизмлардан фойдаланади, уларни ишга солади, иқтисодий механизмлар иқтисодиёт ҳаракатига ички куч сифатида таъсир этади, унинг таркибий қисмига айланиб кетади. Бу механизмларнинг энг муҳимлари солиқлар тизими, субсидия, бож ҳаққи, лицензия, иқтисодий имтиёзлар, давлат харажатлари ва бошқалардир. Бозор иқтисодиётини тартибга солишда планлилик ҳам катта аҳамиятга эгадир. Умуман давлатнинг бозор иқтисодиётига аралашуви, унинг тартибга солиш жараёни катта эҳтиёткорлик талаб қилиб, маъмурий ва иқтисодий усулларни қўллашда улар чэгарасини билишлик катта аҳамият касб этади.
Бозор муносабатлари ривожланган мамлакатларда иқтисодиётни бошқариш ва тартибга солишда давлатнинг роли каттадир. Давлат иқтисодиётга фаол аралашиб бозор механизмининг амал қилишига кўмаклашади, рақобатчилик муҳитини яратиб, аҳолини бозорнинг салбий оқибатларидан ҳимоялаш чора тадбирларини кўради. Бозор иқтисодиётини давлат томонидан бошқариб, тартибга солишдан асосий мақсад – бозор муносабатларини муайян маълум йўналишлар асосида ривожлантириб, иқтисодий танглик ва қийинчиликларнинг олдини олиш, ҳамда аҳоли турмуш даражасини пасайишига йўл қуймасликдан иборатдир. Бунга бозор муносабатлари асосида ривожланган илғор мамлакатлар эришган ютуқлар мисол бўла олади. Бозор иқтисодиёти эндигина ривожланаётган Ўзбекистон Республикасида давлат томонидан тартибга солинадиган ва бошқариладиган, ижтимоий йўналтирилган бозор иқтисодиётини шакллантириш мақсадида иқтисодий ислоҳатлар муваффақиятли тарзда амалга оширилмоқда.Ушбу ўзгаришларда давлат муҳим вазифаларни бажариб иқтисодиётни тартиблаш ва бошқариш томонларини таркиб топтирмоқда. Шундан келиб чикиб И.А.Каримов «Мураккаб ўтиш даврида давлатнинг ўзи бош ислоҳатчи бўлиши зарур». Давлат бутун халқнинг манфаатларини кўзлаб, ислоҳотлар жараёнининг ташаббускори бўлиши, ижтимоий тараққиётнинг етакчи йўналишларини белгилаш иқтисодиётда, ижтимоий соҳада туб ўзгаришларни амалга ошириш сиёсатини ишлаб чиқиши ва изчил руёбга чиқариши керак деб таъдиклади. Бунда, илғор мамлакатлар эришган тажрибаларни умумлаштирган ҳолда, уларни республикамизнинг миллий хусусиятларини эътиборга олган ҳолда ҳаётга тадбиқ этиш мақсадга мувофиқдир.
Иқтисодиётни давлат томонидан тартибга солиш, бошқариш, ғоялари мураккаб ва кенг қирралидир. Биз қўйида улардан энг асосийлари устида тўхтаймиз.
Ҳар қандай жамият «нима ишлаб чиқаради?, қандай ишлаб чиқарилади?, ким фойдаланади?, кимларга мўлжалланган?»- дэган савол қўйиш ва унга жавоб топиш лозим бўлади. Ушбу саволларга жавоб беришга қараб иқтисодиёт тизимлари бир-биридан фарқ килади. Шу саволларга қай тариқа жавоб топишга қараб уларни тартиблаш ва бошқариш механизмлари ҳам турлича бўлади. Тоталитар, якка ҳокимликка асосланган иқтисодиёт асосан давлат маъмурий буйруқбозлик орқали бир марказдан туриб режали тартибга солинади ва бошқарилади. Аммо бундай бошқариш, тартибга солиш иқтисодий субъектлар эркинликларини, активлик ва ташаббускорликларни буғиб қўяди, чунки улар эркин фаолият кўрсата олмайдилар, янгиликка интилиш, изланиш каби ғояларни буғиб қўяди. Иқтисодиёт маълум тор доирада, ўз қобиғи остида ривожланади. Натижада, иқтисодиётда кутилган натижага эриша олмайди. Халққа тўкинлик фаровон турмуш таъминлай олмай таназзулга учрайди. Эндиги вазифа бозор иқтисодиёти қийинчиликларидан эсон-омон чиқиб олишдан иборатдир. Бунда иқтисодни тартиблаш катта аҳамият касб этади. Бозор иқтисодиёти шароитида баҳо, нархлар иқтисодиётни тартиблашнинг энг муҳим воситаси ҳисобланади. Баҳо бозор пасангиси бўлиб хизмат қилади. Чунки баҳонинг чекловчи самараси мавжуддир, яъни бозор иқтисодиётида товарлар ва хизматлар нархларга биноан истеъмол қилинади ва қайта тақсимланади. Нархларнинг ўзгариб туриши ишлаб чиқарувчиларнинг ҳатти ҳаракатига таъсир қурсатади. Бунда товар ва хизматлар шакллари кўтарилади ёки пасаяди. Умуман ушбу фаолият билан шуғулланмай қуядилар, ҳам фойда берадиган тармоқлардан юқори фойда берадиган соҳага ўтиб туради. Бунга талаб ва таклиф қонуни ҳам сабаб бўлиши мумкин. Бундай тебраниб туриш иқтисодиётга зиён етказади. Бунда давлат иқтисодиётининг тартибга солиш ва уни бошқаришга аралашиб туриши зарур ҳисобланади. Яъни давлат бозор иқтисодиёти механизми тула бажара олмаган вазифаларни ўз зиммасига олади.
Иқтисодиётнинг давлат томонидан тартибланиши ва бошқарилишининг асосий мақсади иқтисодий мувозанатга эришиш ва шу асосда тушкунлик ва тангликни олдини олиш, миллий иқтисодиёт равнақи учун имкониятлар яратиш, шунингдек аҳолининг турли табақалари ўртасида ижтимоий мувозанатга эришишдан иборатдир. Иқтисодиётни давлат томонидан тартибга солишда бозор механизмини самарали ишлаши учун шарт шароит яратиш муҳим аҳамият касб этади. Бунда давлат рақобатни рағбатлантириш орқали бозор тизимини сақлашини ўз зиммасига олади. Бунда давлат қўйидаги механизмлардан фойдаланади.
иқтисодий субъектларнинг фаолият қоидаларини белгилашдан;
аҳолини бозор шароитлари, иқтисодиётнинг ҳолати тўғрисидаги ахборотлардан хабардор қилишдан;
иқтисодиёт субъектлари ўртасидаги мунозара, баҳо, заруриятларни ҳал қилишда кўмаклашиш чора тадбирларини куради.
Давлатнинг иқтисодиётни тартиблаш механизмида жамиятда сиёсий, ижтимоий барқарорликни таъминлаш мақсадида аҳолининг иқтисодий жиҳатдан ночор яшаётган гуруҳларини ижтимоий ҳимоялаш муҳим ўрин эгаллайди. Шу мақсадда давлат даромадларини қайта тақсимлашни амалга оширади. Ундан ташқари жамиятда макро иқтисодий барқарорликни таъминлаш ҳам иқтисодни тартиблашнинг муҳим механизми ҳисобланади. Бу механизм ёрдамида иқтисодиётда руй берадиган цикллик ўсиш салбий оқибатларини енгиб ўтишга кўмаклашади.
Иқтисодиётни давлат томонидан тартибга солишда қўйидагилар муҳим аҳамият касб этади. Давлат ўз мулкига таянган ҳолда бошқа мулк субъектлари сингари тадбиркорлик билан шуғулланиш, ҳеч қачон монопол мавқеига эга бўлмаслиги лозим. Демак, давлат мамлакат ишлаб чиқариш воситаларининг бир қисмига эга сифатида бевосита ишлаб чиқариш жараёнини ташкил қилади, режалаштиради ва уни назорат қилади. Ушбу фаолият орқали бошқа секторларнинг ривожланишига кўмаклашади, чунки у янги техника-технология, фан-техника инқилобини амалга ошириш имкониятига эга, шу орқали мамлакат иқтисодиётини самарали ривожланиши учун имконият яратишга хизмат қилади.
Иқтисодни давлат томонидан тартиблаш ва бошқаришнинг энг муҳим шаклларидан бири дастурлаш ва режалаштиришдир. Иқтисодиётни ривожланишини режалаштириш (истиқболни аниқлаш) прогнозлаштириш қисқа муддатларга (1-2 йил), ўрта (5 йил) ва узоқ муддатга (20 йил)га мўлжалланиши мумкин. Бу режаларда иқтисодиётнинг ҳозирги ҳолати, бозор структурасининг ўзгариб бориши тенденциялари келгусида иқтисодий аҳвол қандай бўлиши, қандай натижаларга олиб келиши мумкинлиги башорат қилинади Ушбу прогнозлар бўйича дастурлар ишлаб чиқилади. Бу дастурларда иқтисодиёт ривожланишининг моддий ва социал мақсадлари кўрсатилади. Ушбу мақсадларни амалга ошириш бўйича капитал маблағлар ҳажми билан талаб ўртасидаги нисбатлар ўрганилади, импорт ва экспорт ҳисобга олинади, тармоқлараро баланслар тузилади, ҳар томонлама муҳокама этилиб тегишли хулосалар қилингандан кейин шу асосда иқтисодиёт ривожланишининг умумдавлат дастури асосида режалар қабул қилинади. Бозор иқтисодиёти ва мулкчилик шакллари хилма-хиллиги шаротида дастур ва режалар давлат корхоналари учун директив (кўрсатма), хусусий сектор учун эса таклиф характерга эга бўлади. Ушбу режаларни амалга оширишда ишбилармон соҳибкорларга уларни рағбатлантириш мақсадида турли имтиёзлар, яъни солиқ тўлашда, кредит, субсидия (ёрдам, нархлар ўртасидаги фарқ)лар, хом-ашё, ёқилғи, асбоб-ускуналар олишда, товарларни экспорт қилишда имтиёзлар берилиши кузда тутилади.
Ўмуман иқтисодиётни давлат томонидан дастурлаш ва режалаштиришдан мақсад, бозор иқтисодиётида юз бериши мумкин бўлган турли номутаносибликлар ва ортиқча ишлаб чиқариш, инқирозларнинг олдини олишдан иборатдир. Айтилганлардан ташқари давлат бозор иқтисодиётини ривожлантиришнинг асосларидан бири бўлган рақобат механизмининг тўлиқ ишлаши учун иқтисодий монополизмга қарши чора-тадбирларни амалга оширади. Бунда жаҳон амалиётида қабул қилинган қонунчиликда қуйидаги уч йўналишга асосий эътибор берилган:
Ҳар қандай йирик фирма, корорация, корхона маълум маҳсулот турининг 40-50 фоизидан ортиғини ўз қулида тўпламаслиги зарурдир.
Улар қулидаги (жисмоний ва юридик шахслар) акцияларнинг тўпланишини чеклаб қўйилади.
Бозор баҳоларини талиб ва таклиф нисбатлари инобатга олмай, ўзаро келишиб белгилаш ва ушлаб туришга қаратилган келишувлар, бозорларни ўзаро тақсимлаб олишлар ман қилинади.
Бундай ҳолатлар юз бермаслиги учун ва республикамизда айрим корхоналар монопол мавқеига эга бўлмаслиги учун 1992 йил «Монопол фаолиятини чеклаш тўғрисида» қонун қабул қилинди, норматив ҳужжатлар ишлаб чиқилди ва унга биноан қўйидаги йўналишларда иш олиб борилмоқда:
рақобатни ва тадбиркорликни ривожлантириш асосида бозор муносабатларини шакллантиришга кумаклашиш.
бозорда рақобат муҳитини яратишга ягона методик ёндашувни мувофиқлаштириб бориш.
хўжалик юритувчи субъектлар томонидан монополистик фаолиятнинг товар ва молия бозорида устунлик мавқеини суистемол қилишнинг олдини олиш, унга йўл қўймаслик, нопок рақобатга ва истеъмолчиларга манфаатни камситишга барҳам бериш чора тадбирларини кўриш.
ишда ошкораликни таъминлаш, аҳолини оммавий ахборот воситалари орқали улар фаолиятидан хабардор қилиб туриш.
монополияга қарши курашиш, истеъмолчилар манфаатларини ҳимоя қилишда чет эл тажрибаларини кенг таҳлил қилиш ва фойдаланиш.
Айтилганлардан ташқари давлат молия ва кредит муносабатларининг тартибга солиш орқали ҳам иқтисодиётни тартибга солиш ва бошқаришни ҳам амалга оширади. Чунки давлат бюджети орқали миллий даромаднинг 50 % ортиғи қайта тақсимланади ва у халқ хўжалигининг етакчи соҳаларини, айниқса, миллий мустақилликни таъминловчи тармоқларни ривожлантиришга, ижтимоий соҳаларни молиялашга, аҳолини ижтимоий ҳимоялашга, миллий мудофаага ва бошқаришни молиялашга сарфланади. Давлат ўзининг бюджет сиёсати, молия сиёсати орқали иқтисодиётни тартибга солишни амалга оширади. Даромадларни тақсимлаш ва қайта тақсимлаш, ишлаб чиқарувчиларни рағбатлантириш ва рақобатни кучайтиришда давлатнинг иқтисодий қуроли бўлиб хизмат қилади. Бунда жаҳон солиқ тизими андозасидан ҳам оқилона фойдаланиш кузда тутилади.
Давлатнинг иқтисодиётни тартиблаш борасидаги фаолиятининг ажралмас қисми баҳоларни тартибга солиш борасидаги сиёсатдир. Ушбу сиёсат орқали давлат баҳоларининг шаклланишини тартибга солади.
Do'stlaringiz bilan baham: |