Bolalar adabiyoti o‘zbekiston respublikasi oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi

Chalma — tezakdan tayyorlanadigan yoqilg‘i. 
2 
Solkash — yil oralab
hosil beradigan meva daraxti.
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

6 8
ham ko‘ra so‘rab o‘tuvchilar ko‘p edi. Bu kishilar, ayniqsa, me-
ning mollarimning bahosidan ko‘ra, bu mollar turmushda nimaga
kerak bo‘lishini so‘rar edilar.
Biror soat sanqiganimizdan keyin, Omonning ketmoni bilan
mening yog‘och kuragimni sotishga ulgurdik. Shunda ham o‘rtaga
dallollar tushdi.
— Qani, ha, uka, baraka de, — deb yarim soatcha qo‘l siltab
savdolashgandan keyin ketmonni yarim so‘mga, kurakni bir yarim
tangaga „bor, baraka top“ qildik. (Yoz bo‘lgani uchun kurakning
bozori kasod edi, attang, arzon ketdi.)
Pulning hammasini Omon belbog‘iga tugdi. Endi qolgan
mollarni pul qilish kerak edi. Bola beshik bilan shaqildoqni
Omonga berdim. Gardishlar bilan childirma menga edi. Men
childirmani, Omon shaqildoqni bozorga solib chala ketdik. Bu
tekin sayyor konsertning nogahon ovozini eshitgan, tevarak-
atrofda salanglab yurgan o‘zimiz singari bir talay uvin-to‘da
bolalar
1
  bizni qurshab olgan edilar. Ayniqsa, bir do‘lvorgina
bolaga shaqildoq yoqib qoldi. Dehqon bola ekan. Qo‘yarda-
qo‘ymay bir qovun, ikki tarvuzga alishib oldi. Men Omonga:
„Qoyilman, qo‘ling yengil ekan“, degandek ko‘zimni qisib
qo‘ydim.
Childirmani naqd pulga, bittangayi ashrafga, saman ot mingan
xushmo‘ylov yigitga pulladik. Òez orada gardishlar bilan bola
beshikning ham „ko‘r xaridori“ topildi. Bozorga tovuq, tuxum,
so‘k, qurut olib tushgan qozoq kampir:
— Voy-bo‘y, qaraqlarim, o‘si beshikti mag‘an bera g‘o‘y. Bol-
darimg‘a bozorliq olib borib quvontirayin, — dedi.
— Beshik gardishdan ajratib sotilmaydi, — dedi Omon Xo‘-
tan savdogarlariga  mos sipoyigarchilik  bilan.
— Voy-bo‘y, qarag‘im, turi jo‘q, g‘albiringni ne qilayin. Key-
tayin, olsam olayin. Boldar o‘ynab jurar. Ne berayin, ne so‘ray-
sinlar?
Uzoq savdolashdik. Keyin yigirmata tuxum, bir do‘ppi so‘k,
o‘nta tuya qurtga biz ham rozi bo‘ldik, kampir ham ko‘ndi. Mollarni
tamoman sotib, qushday yengil tortdik.
— Charchadik, ozgina ovqatlanaylik, — dedi Omon.
— Yur bo‘lmasa, nima yeymiz?
1