Bolalar adabiyoti o‘zbekiston respublikasi oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi

PISTAGULNING ISTAGI
Pistagul nima uchun
Doimo kunga boqar?
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

8 8
Doim kunga boqishi
Muncha ham unga yoqar?
Quyosh yerning onasi
Sevgan jon-u tanasi,
Yer yuzini yashnatar
Bobo quyosh shu’lasi.
Pistagul ham Quyoshning
Jajjigul nabirasi.
Pistagulning pahlavon
Eng kattakon buvasi
Bobo Quyosh bo‘ladi.
TEMIRLAR O‘YINI
Temirlar jarang-jurung,
O‘ynashib diring-diring!
Deyishar: „Yuring, yuring!“
Tushadilar qiziq tansa
Sakrashib assa-assa.
Siniq pero dikillab
Buzuq ruchka likillab
Uzuq zanjir, kalta sim:
„Biz qachon bo‘lamiz „Zil“.
Chir aylanar g‘ildirak,
Ortidan eski chelak.
Cho‘loq ketmon oqsoqlar,
Oshpichoqni quchoqlar.
Dumalar pachaq banka,
Irg‘ir puchuq voronka.
Zang bosgan mix uyg‘onar,
Darz tog‘ora to‘lg‘onar.
Yo‘rg‘alar eski qulf,
Maydon bo‘ylab yugurib,
Kalit ham chikka-pukka:
„Men ham turmayman yakka,
Traktorga vint bo‘lay,
Paxta maydonin ko‘ray.
Ayb-ku, bekor turmoq.
Maydonni xira qilmoq!
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

8 9
Tegsin bizning foydamiz,
Temir, po‘lat jonlarmiz.
Qurilishga boramiz,
O‘z o‘rnimiz olamiz“.
Dik-dik o‘yin tushdilar,
Samolyotdek uchdilar.
Shu on keldi Alisher:
— „Temirlarim qayda? — der.
Temir ishin bilaman,
Qayda ko‘rsam ilaman,
Maktabga topshiraman,
Zavodga oshiraman.
To‘plansa temir parcha,
Tonnalab qancha-qancha
Ho‘playdi domna pechka,
Yutadi marten pechka.
Minut qolmasdan kechga,
Simob kabi eritar  —
Zavodlarga tez eltar...
O‘roq, bolg‘a ham bolta,
Dazmol, konserva banka,
Hattoki qisqich, chelak,
Tegirmonda sim elak.
Palovimiz kapgiri,
Chovli, kastrul — bari.
Qonimiz ham temirdan,
Chehramiz qizil sizdan.
Temir, mehnatkash do‘stim,
Egalla tezroq posting!
Qani ketdik zavodga,
Minib stanok — otga.
Qurilishga boramiz,
O‘z o‘rnimiz olamiz!“
Temirlar jarang-jurung,
O‘ynashar diring-diring,
Deyishar: „Yuring, yuring!“
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

9 0
D U M
Bir maktabda gap mish-mish,
Turg‘unning dumi bormish.
Xo‘sh, bu ajab, qanday dum,
Hech kimda yo‘q bu udum?!
Bilsam voqea o‘zga,
Ilinmas qo‘lga, ko‘zga.
„Ikki“ degan oti bor,
Na o‘zi, na zoti bor.
Turg‘unning bilim qarzi,
Sudralishi dum tarzi.
Ro‘dapo achchiq ichak,
Ong uyida o‘rgimchak.
Dum deya ko‘rmang zinhor,
Dum sha’niga nomus-or.
Hayvon, qushlar sezmasin,
Turg‘unjondan bezmasin,
Ular dumi foydalik,
Ish berar qoidalik.
Har birin o‘ziga xos,
Qaddiga kelishgan mos.
Qushcha uchmoq-qo‘nmoqqa,
Molga chivin qo‘rmoqqa.
Hasharotga tig‘-yarog‘,
Yilqiga cho‘tka-taroq.
Dum borki qaysi jonda,
Ishi bor har maqomda.
Ammo Turg‘un dumi-chi,
Na boshi bor, na uchi.
Ey, Turg‘unjon, ko‘zing och,
Dum — „ikki“ngga qil iloj!