Баҳром ирзаев туркистон жадидларининг

Бадри.
Ер юзи. 1927 йил 30 ноябрь. № 31. – Б. 17.
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

110
“КЎМАК” УЮШМАСИ ТАШКИЛОТЧИЛАРИ 
ВА ТАЛАБАЛАРИ ШЕЪРЛАРИДАН 
НАМУНАЛАР
Эркинлик истаги
Эркин кўнглим чидай олмас бу сиқиқ,
Бу боғланган, бу “эгалик” турмушда
Агар шундай кетаверса бу аниқ,
Тилаги чун қила олмас бир ишда.
Шунча чоғлар чидаб келган кўнглимга,
Бугунгина ўз чизиғи тор келди.
Гўё унинг қўл тегмаган бўйнига,
Ип боғланиб, жуда қаттиғ тортилди.
Ул имтилиб – ул уруниб ётадир,
Тор қафасдан қутқоргали ўзини,
Теваракка аччиғ қарғиш отадир,
Билмадим
-
ким қон босқонми кўзини!...
Мундан бурун ул кўп оғир тунларни –
Чидам билан, тинчлик билан ўткарди.
Қаршисида авраб турган жинларни,
Кўра туриб, қуромади, кеткарди.
Шунинг учун тубанларнинг тубани,
Ёвуз, бузуқ кишилар ҳам эркинча,
Таларларди, эмарлардида уни
Сўкарларди орқасидан эркича...
Ул қандай тор, қандай сиқиқ ерларди,
Қандай бузуқ чизиқларда бўлмади?...!
Ул қандай хўр, қандай тубан эрларди –
Тилини ҳам қимирлатмай – турмади?...!
Энди улда тор чизиқдан безгандир,
Қайтиб унга киришликни истамас.
Ул маъносиз “эгаликлар” эзгандир,
Улар билан бир кун бўлсин – туролмас!
Ул эркинлик, ўз бошлилиқ истайдир,
Кетга қараб – ўлим бўлсун – кетмайдир...!
Чўлпон
Учқун. № 2. 1923 йил 1 апрель.
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

111
Қор
Кучсиз, титрак, оппоқ, кичик томчилар,
Тинмай, тинмай, тупроқ узра ёғадир.
Ел бунларни билмам нечун қамчилар?!
Кўкларда ҳам айрилиқдан оқарган
Бир кўзми бор ким, ёши
Бизнинг алам, ўлим билан суғорган
Еримизнинг қучоғига оқадир.
Бу кичкина ўксиз, оппоқ бибаклар*
–Уча-уча етмай қолган тилаклар –
Эсган елнинг қўлларига ўзини
Ташлаб қўяр, борлиғини унутар,
Ҳеч узмайин юқоридан кўзини
Титраб-титраб қаро ер узра тушар!
Тушгач ... бутун тушганлардек топталар...
Теккан ерин билмай босган оёқлар
Пичраталар бунинг оппоқ бетини
Босқон изинкўрмай ўтган туёқлар,
Топтаб – топтаб, оҳ ... айтолмам кетини...
Яна бир кун кўк сийнасини очиб,
Кула-кула бунлар сари боқғонда,
Яна бир кун қизлар каби табиат,
Қулоғига олтин халқа тоққанда
Бунлар бутун пчроқлардан айрилиб
Кўклар сори қараб учиб кеталар.
Яна уруш, яна ўюн, яна эрк
Оҳ... у кунлар.......!