Аплв1тот1 Jill. V b tk kaffTAlv grant bulalari

Robert ham biroz ovqat yedi. U endi o‘zini ancha yaxshi his qilardi.

124

Kunning qolgan qismini faqat dam olib o‘tkazdi-lar. Har to‘g ‘rida jindak-jindak so‘zlashdilar: aziz hamrohlari mis Meri bilan Elenni, «Dunkan»ni, kapi-tan Jon Mangls va uning azamat matroslarini esga oldilar, Garri Grantni ham unutmadilar, axir kapitan Grant shu yaqin orada bo'lishi mumkin edi-da.
Paganelga kelsak, u hind yo‘l boshlovchidan bir qarich ham nari ketmas, go‘yo Talkavning soyasi bo‘lib qolgan edi. Hindning oldida o ‘zi yosh boladay ko'rinib qolgan geografiya olimi haqiqiy patagoniya-likni uchratganidan o‘zida yo‘q xursand edi.
Paganel o'zining ispancha iboralari bilan Talkavning boshini rosa qotirdi, lekin u olimning gapiga sabr-toqat bilan javob qaytarardi. Geografiya olimi ispan tilini endi kitobsiz o‘rganmoqda edi. U to-mog‘i, tili va chakaklarini ishga solib baland o voz bi­ lan ispan so'zlarini talaffuz qilgani eshitilib turardi.
— Talaffuzimni tuzata olmasam masxara qil-mang, — derdi u mayorga qayta-qayta, — ispan tilini menga patagoniyalik hind o‘rgatadi deb mutlaqo o‘ylamagan edim!