Amea folklor institutu

Ələddin
Sən elə bağlısan əzəldən bəri
Səndədi dünyanın xəbər dəftəri
Dilqəmi, Kərəmi, həm Ələsgəri
Ürəyin göstərir gözünə sənin.
Avdı
Sənətin qalibi məni sayıbsan
Yazıb o şeirində xəlqə yayıbsan
Yəqin bu zəndində səhv olmayıbsan
Şad görüm yurdunda, həm eldə səni.
Ələddin
Dinlə ürəyimin öz arzusunu,
Bilmə qocalığın nə olduğunu,
Səndənmi soruşdu ceyran Vurğunu
Ağlarmı gəlmişdi üzünə sənin.
Avdı
Vurğunun ceyranın mənə yazıbsan
Ürəymin başını onda əzibsən.
Dağları axtarıb dərya gəzibsən,
Deyərəm sazımda hər teldə səni (7, 256).
Aşıq Avdının Aşıq Əsədlə deyişməsi isə M.Həkimovun göstərdiyi kimi, qiyabi deyişməyə nümunədir. Aşıq Əsəd Aşıq Avdıya qoşma şəklində “İkimiz” adlı şeir qoşur. Aşıq Avdı da, öz növbəsində, eyniadlı cavab qoşmasını yazır. Bu zaman qoşmanın qafiyələnmə sistemini də olduğu kimi saxlayır.
Qazax el şairlərindən olan, “Novruzlu” ləqəbi ilə şeirlər yazan Şair Temrazın “Desin” adlı sual-cavab formasında olan deyişməsi də sənətkarlıq baxımından maraq doğurur. Bu sual-cavabda sualları da şair özü verir, cavabları da.
Sual
Çatılıb əyri çatması
Nə kərən var, nə atması
Nə qapı var, nə bacası
Kim qurub kim açar desin.
Cavab
Dəmirdi əyri çatması,
Kərəni yox, nə atması
Altda, üstdə bir bacası
Kim qurub, kim açar desin (8, 266).
Onun poetik irsində maraqlı deyişmələrdən biri də 1953-cü ildə yaranmışdır. 1953-cü il oktyabr ayının 21-də Novruzlunun şəyirdi Nəsir Qazaxda Çaylı Novruzov Muradla (1928-2008) yeməkxanada oturub çörək üstə höcətləşirlər. M.Novruzov söz bilicisi və sinədəftər olub, hətta ustad aşıqlar belə o, olan meydandan çəkiniblər.
Murad kişi deyir: Nəsir, sənin ustadın şair Novruzlu mənim qabağımda tab gətirə bilməz. Nəsir evə qayıdıb ustadına belə yazır:
Nəsir
Başına döndüyüm, ay şair Temraz
Bir aşıx sazını alacax sənin
Çalandı, çağırandı, tutur yaxşı saz,
Bir sutqa qulluğunda qalacax sənin