Alkimyogar ( r o m a n ) Paulo Koelo

Alkimyogar

 

(

R O M A N

)  

Paulo Koelo 

 

library.ziyonet.uz/ 

 

koʻcha tagʻin butun shahardan odamlarni oʻziga ohanraboday torta boshlagandi. 

— Ishlar yomonmas, — dedi u xaridor chiqib ketgach. — Hozir men yaxshi daromad 

qilayapman, nasib etsa senga yaqin-orada bir otar qoʻy sotib olishingga yetadigan pul 

beraman. Xoʻsh, senga nima yetmaydi oʻzi? Boriga qanoat qilmay, besh qoʻlni ogʻizga 

tiqishga hojat bormi? 

— Bor, belgilarga qarab qadam tashlash kerak, — beixtiyor ogʻzidan chiqib ketdi 

boʻzbolaning va shu lahzadayoq u aytgan gapiga afsuslandi: axir, bu savdogar sehrli 

qariyani uchratmagan-ku. 

 

«Buni Xayrli Ibtido deydilar, — qariyaning gapi uning yodiga tushdi. — Yangi ish 

boshlaganlarga omad yor boʻladi. Zero, hayot insonning oʻz Taqdiri yoʻlidan borishiga 

xayrixohdir». 

 

Shu orada xoʻjayin Santyago aytgan gapni fahmlab oldi. Ayonki, uning bu doʻkonga 

qoʻygan qadami xayru barakadan belgi berdi — pul oqib kela boshladi va Savdogar bu 

ispan bolani yollaganiga hech ham pushaymon boʻlmadi. Garchi qilayotgan mehnatiga 

kutganidan koʻra koʻp daromad olayotgan esa-da, Savdogar ishlari bu qadar yurishib 

ketishini oʻylamay turib boʻzbolaga binoyiday haq toʻlashni taklif qilgandi. Bola yaqin-

orada qoʻylariga ketib qoladiganday tuyuldi unga. 

— Ehromlar senga nima uchun zarur boʻlib qoldi? — soʻradi u mavzuni oʻzgartirish 

maqsadida. 

— Menga ular haqida juda koʻp gapirib berishgan, — javob qildi Santyago. 

 

Xazina endi alamli xotiraga aylangani bois, boʻzbola bu haqda oʻylamaslikka harakat 

qildi, shu bois xoʻjayinga koʻrgan tushini aytib oʻtirmadi. 

— Umrimda birinchi marta ehromlarni oʻz koʻzi bilan koʻrish uchun sahroni kezib 

oʻtishga chogʻlangan odamni uchratishim. Ehrom degani — bu shunchaki bir sangzor-ku. 

Oʻzing ham hovlingda buni qursang boʻladi. 

— Bundan chiqdi, sizning tushingizga biror marta uzoq begona yurtlar kirmagan ekan, 

— dedi unga javoban Santyago va navbatdagi xaridor tomon yurdi. 

 

Oradan ikki kun oʻtib, xoʻjayin Santyagoning peshtaxtani doʻkon tashqarisiga chiqarish 

haqidagi taklifini esladi. 

— Men har xil yangiliklarga ishqiboz emasman, — dedi u. — Qolaversa, Hasanday boy 

ham emasman, u xato qilib qoʻyishdan qoʻrqmaydi, chunki bu unga qimmatga 

tushmaydi. Sen bilan men esa oʻz xatolarimiz uchun umr boʻyi jabr chekamiz. 

 

«Toʻgʻri aytadi», — Oʻyladi boʻzbola. 

— Qani, menga ayt-chi, peshtaxtani koʻchaga chiqarib, idishlarni terib qoʻyishning senga 

nima nafi bor? — davom etdi xoʻjayin. 

— Men qoʻylarimning oldiga tezroq qaytishni xohlayman. Ishimiz oʻngidan kelib 

turganda fursatni boy bermaylik, omadimizdan foydalanib qolaylik. Buni Xayrli Ibtido, 

deyishadi. Yangi ish boshlaganlarga omad yor boʻladi. 

 

---