Agrokimyo va agrotuproqshunoslik

Xlor. Xlorid-anioni (CI^-) shaklida ayrim o’simliklarda turgor holatni boshqarishda ishtirok etadi va suvni fotosintetik parchalanib, kislorod hosil bo’lishda, hujayrani bo’linishida osmotik potensial hosil qilishda qatnashadi. Xlor ionlari hujayraga RO₄^-3 ionlarni kirishiga ta’sir qiladi. Ma’lumki, xlor fotosintetik fosforlanishni stimullaydi biroq, bu jarayonda uni roli hozircha aniqlanmagan. Oddiy sharoitda o’suvchi yovvoyi va madaniy o’simliklar xlor tanqisligini sezmaydi.
Bracha o’simliklar ham zarur bo’lgan hamma elementlarga zarurati bir xil bo’lmaydi. Bor g’alladoshlarga kerak emas. Kalsiy tuban suv o’tlaridan ko’ra ko’proq yuqori o’simliklar uchun zarur bo’ladi. O’simliklarda uchiraydigan ayrim mikroelemetlar (bariy, qo’rg’oshin) inert yoki zarar (alyuminiy) bo’lishi mumkin. Ko’pchilik ME ortiqcha dozada (marganes, mis,temir) toksik modda bo’lib qoladi.
Shunday qilib mikroelementlar mineral oziqlanishda muhim fiziologik ahamiyatga ega. Ularni yo’qligi yoki yetishmovchiligida o’simlik o’z hayot siklini amalga oshira olmaydi. Agar ularni biokimyoviy roli va fiziologik funksiyasiga kelsak, barcha elementlar ikkiga (makro- va miroelementga) emas, Mendel va Kibri fikriga ko’ra 4 ta gruppaga bo’lish mumkin. Birinchi gruppaga organik birikmalarni asosiy qismini tashkil etuvchi (N, S) elementi kiradi. Ikkinchi gruxga energiyani tashishda yoki hujayra va uni organellalarining strukturasini bir butun saqlashda ishtirok etuvchi elementlar (P, Ca, Mg, Si) kiradi. Uchinchi guruxga (K, Na, Ca, Mn, CI) erkin ion holda to’qmalarda yoki osmotik potensialni ushlab turish uchun va fermentlar kofaktori bo’lgan turli xil birikmalar tarkibiga kiradi. To’rtinchi guruxga elektronlar tashishda ishtirok etuvchi (Fe, Cu, Zn, Mo) elementlar kiradi.
Xulosa

Xulosa qilib aytilganda, xalq boyligi boʻlgan yerning ishlab chiqarish quvvatini oshirish koʻp jihatdan tuproqlarga tejamkorlik bilan munosabatda boʻlish, uni avaylab asrash va yaxshilashga qaratilgan tadbirlar majmuasiga bogʻliq.O'simliklarning yaxshi rivojlanishi, mo'l hosil berishi uning oziqlanishiga ham tuproq xossalariga bog'liq.

O`simliklarning oziqlanishi ikki shakldan iborat bo`lib, havodan va tuproqdan oziqlanish jarayonlarini o`z ichiga oladi. Bu ikki jarayon-fotosintez va mineral elementlarni tuproqdan yutish bilan birgalikda o`simliklarning avtotroflik xususiyatlarini belgilaydi. Mana shu uzviy bog`liqlik natijasida o`simliklarning organik asosga ega to`qimalari, organlari va umumiy tanasi hosil bo`ladi. Ularning o`sishi va rivojlanishini to`la ta`minlash uchun tuproqdan juda ko`p mineral elementlar yutiladi. Har ikkala oziqlanish usulida ham o'simliklar ózi uchun kerakli bólgan modda va enrgiyani yutadi, va hosil bólgan mahsulotlarni ósimlik ósishi, rivojlanishi va hosil berishiga sarflaydi. Bundan tashqari, organizimni ichida kechadigan modda va energiya almashinuviga ham sarflaydi.
O'simliklarning oziqlanishini biologiya fani órganadi. Ammo ósimliklarning ildiz orqali, mineral oziqlanishi agrokimyo faniga ham bog'liq. Sababi tuproqda barcha elementlar yetarli miqdorda bo'lmasligi, bazilari esa umuman bo'lmasligi mumkin. Amma barchamizga malumku, yuqorida takidlab ótganimdek, kichik miqdordagi mikroelementlar ham ósimliklar hayotida muhum ro'l óynaydi.
Agrokimyo sahasi orqali, qaysi turdagi ekin va ósimliklarga qanday o'g'itlar qóllash zarurligini, yoki talabchanligini inobatga olgan holda qo'llash qoidalariga rioya qilishligini órganiladi. Bundan tashqari Tuproqshunoslik sohasi ham chambarchas bog'liq. Ósimliklarning ijobiy ósib rivojlanishida, serhosil bólishida tuproqning holati, hossa xususiyatlari, tarkibi, elementlar bilan taminlanganlik darajasi ham muhum ahamiyat kasb etadi. Shu sababli agrokimyo sohasi vakillari, eng avval tuproq xolatini órganib, tarkibidagi elementlar miqdorini hisoblab, bu tuproqlarga qanday ekinlar, ósimliklar ekish mumkinligini aniqlashishadi. Bundan tashqari tuproq holati va xossa xususiyatlarini yaxshilash uchun qaysi turdagi makro yoki mikro elementlar, hamda qanday miqdorda qóllashligini aniqlab berishadi. Bundan tashqari o'simliklarning ósuv , gullash, hosildorlik yoki hosilini pishib yetilish davrida qóllaniladigan o'g'itlarga ham ajratib berishadi.
O'simliklarning havodan oziqlanishida eng muhim omillardan biri quyosh energiyasi --- yorug'likdir. Fotosintez jarayoni amalaga oshishida eng muhim omil hisoblanadi. Shu sababli ósimliklarni quyosh nuri tushadigan joy tnlab ekilishi kerak. Albatta ósimliklarning yorug'sevar hamda soyasevar ekanligini inobatga olish lozim.
Umuman olganda, tuproq qoplamining unumdorligini oshirish, uni muhofaza qilish, sifatli mahsulotlar yetishtirish xalq farovonligining asosiy iqtisodiy mezonidir. Shuning uchun mamlakatimizda yetishib kelayotgan yosh kadrlarning xalqimizning asosiy boyligi boʻlgan ona tuprogʻimiz haqidagi bilimlarini yanada oshirish bugungi kunning dolzarb masalalaridan biridir.