Adabiyot Abituriyentlar uchun 3-qism mustaqillik davri o‘zbek adabiyoti

Qumri: —Muhiddin aka “peshingacha yechmang, kelin” deb ketdilar.
Qo‘chqor: — Nima, peshingacha meni oftobda quritib kapchonka qilmoqchimisan? (Bechorasifat bo‘lib.) Sen quritmasang ham Xudo quritib qo‘ygan o‘zi — jasadni qara, shaqir-shuqur suyak... Yo‘q, bunaqada peshinga bormayman, Qumri...
Qumri: — (Achinib.)Yecholmayman, dadasi, mendan xafa bo‘lmang... Qishloqning oqsoqollari tushlik payti kelamiz, bo‘lmasa dumini ushlatmaydi, deb ketishdi...
Qo‘chqor: — Nima, mening dumimni ushlashdan boshqa ishlari yo‘q ekanmi? Kap-katta odamlar-a!..
Qumri: — (Ichkariga.)Turobjon, bo‘la qol, bolam!
Qo‘chqor: — (Xotinining boshqa ko‘ylak kiyib olganini endi payqadi.) Ha, yo‘l bo‘lsin?!
Qumri: —Kecha nima dedingiz?
Qo‘chqor: — Nima debmiz?
Qumri: — (Xo‘rligi kelib.)Aytadiganingizni aytdingiz...
Qo‘chqor: — Aytadiganimiz nima ekan?
Qumri: — Hali odamlar kelsa, tushuntirib berishadi. Men bolalarimni olib, oyimlarnikiga ketdim.
Qo‘chqor: — Iye, jinnimisan, vey? Ozgina sho‘xlik qilsak qilibmiz endi, yigitchilikda nimalar bo‘lmaydi.
Qumri: — (Yig‘lamoqdan beri bo‘lib.)Bu sho‘xliklaringiz o‘n olti yildan beri (tomog‘ini ko‘rsatib) mana bu yerimga kelgan...
Qo‘chqor: — Nolima, ho‘, nolima! Bola-chaqang oldingda bo‘lsa, yeb-ichishdan kaming bo‘lmasa! Bundan ortiq nima kerak?
Qumri: —Birov sizga “och qoldim” deyaptimi?
Qo‘chqor: — Nega bo‘lmasam, “U yerimga kelgan, bu yerimga kelgan”, deyaverasan? Kelgan bo‘lsa, kelgandir...
(Shu payt besh-olti yoshlar chamasidagi Turobjon yugurganicha hovlining narigi betiga o‘tib keta boshlaydi. Dadasiga ko‘zi tushib, suyunchi olmoqchiday, hovliqib axborot bera boshlaydi.)
Turobjon:— Dada, biz-chi, buvimlarnikiga ko‘chib ketarkanmiz! (Dadasining bog‘liq turganiga hayron bo‘lib.)Iye, nima qilib turibsiz, dada?
Qo‘chqor: — Kim?.. Menmi?.. Ha, endi, buvingnikiga ko‘chib ketadigan bo‘lsak, uyni tashlab ketamizmi, orqalab olib keta mizda, o‘g‘iltoy. Hozir, birpas nafas rostlab olay, keyin “yo pirim” deb ko‘taramiz-u, ketaveramiz.
(Turobjonning ishi shoshilinch shekilli, dadasining gapini oxirigacha eshitmay, yugurganicha chiqib ketdi.)