Adabiyot Abituriyentlar uchun 3-qism mustaqillik davri o‘zbek adabiyoti

Qo‘chqor: — Nega foydasi bo‘lmas ekan? Qashinib olaman...
Qumri: —Qayeringiz qichishyapti? Ayting, o‘zim qashib qo‘yaman.
Qo‘chqor: — (Bu gapni kutmagan edi, dovdirab qoldi.) Sening bo‘ying yetmaydi...
Qumri: —Ixtiyoringiz... (Kiyim-kechaklarni katta ro‘zg‘or sumkasiga joylay boshlaydi.)
Qo‘chqor: — Menga qara, o‘zing bog‘ladingmi yo bitta-yarimtasi qarashvordimi?
Qumri: — (Yig‘lamsirab.)Sizga bas kelib bo‘larkanmi!.. Bunaqa vaqtda traktor bo‘p ketasiz-ku.
Qo‘chqor: — Kim keldi?
Qumri: —Qishloqning yarmi keldi. Baqirib dunyoni boshingizga ko‘tardingiz. Olti kishi arang epladi-ya! (Ichkariga kirib ketadi.)
Qo‘chqor: —Ko‘pchilik yaxshi-da, ko‘pchilikdan o‘rgilay... (Uy tomonga baqirib.) Safar ham bormidi? A? Sendan so‘rayapman, garangmisan?!
Qumri: — (Ichkaridan.) Ha, bor edi.
Qo‘chqor: — Tag‘in kim chiqdi?
Qumri: —Nima farqi bor?
Qo‘chqor: — Farqi bor! Ertaga kimdan uzr so‘rashimni bilishim kerakmi? E... bugun, deganim.
Qumri: —Muhiddin akaning o‘g‘li ikkita o‘rtog‘i bilan armiyadan otpuskaga kelgan ekan, avval uch kishi bo‘lib o‘shalar chiqishdi. Hech bo‘y bermadingiz.
Qo‘chqor: — Armiya ham bas kelolmadi, degin?
Qumri: — (Boshqa ko‘ylak kiyib chiqib.) Keyin Muhiddin aka bilan Safar akalar chiqishdi.
Qo‘chqor: — Yana?
Qumri: —Shu.
Qo‘chqor: — Olti kishi deding-ku!
Qumri: —Men ham sal-pal qarashvordim...
Qo‘chqor: — “Sal-pal”mish! Yechilmayotganidan ham biluvdim, sening qo‘ling tekkanini! Mol arqonlab o‘rganib qolgansan-da, bog‘lagan tuguningni matroslar ham yecholmaydi! E, qarashmay ket!.. Bo‘pti, kechirdim, qo‘lni yech. (Qumri yo‘q deganday bosh chayqaydi.) Yo‘q, men kimman o‘zi? (Baqirib.) Qo‘chqormanmi yo Qo‘chqormasmanmi? Qo‘chqorman! Qo‘chqor ekan deb bog‘lab tashlayveradimi? A-a, sho‘ri bor odam ekanman o‘zi... Hech bo‘lmasa, suv olib kelib ber, ichim yonib ketyapti! (Qumri dastasi yo‘q krujkada suv olib chiqib, ichirib qo‘yadi.)...Ha mayli, bo‘lar ish bo‘pti. Ke, yechib qo‘y.