Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ) – дўқ,пўписа. Абақламақ

энəк I ( Тўртк.) – бузоқ: биздə сығыр йоқ, бир энəк ва (А.бод).
энəк II ( Тўртк., С.бий) – ҳўкизнинг жинсий органи.
енлəш (Бер.,Тўртк.,) – қўзи- қўйлар қулоғига ҳар хил белгилар қилмоқ.
энчи (Хўж.) – ота-онанинг биринчи неварасига атаган моли.
энғурмаса (Бер., Манғ.,Хўж.) – 1. жуда бўлмаганда. 2.гарчи , кошкийди.
эңкəймəк (Бер., Манғ.,Хўж.) - энгашмоқ: эңкəйгəнгə эңкəй, башың йергə йəткəнчə, қанқайғанға қанқай, тɵбəң кɵккə йəткəнчə ( Манғ).
эпли - (Бер., Манғ.) – эпчил, чаққон, моҳир, ишнинг кўзини биладиган: эпли келин кəрəкмə , сепли келин кəрəкмə? (Манғ.).
эрги ( Тўртк., С.бий) – эртаги , ерта баҳордаги: эрги əкинлə ( С.бий).
эртəги ( Бер.,Хўж.) – қадимги , бурунги.
эртəн//ертəң – ертага: эртəңинə - эртасига; этəңайақ бир гун (Манғ.) ~ (Манғ.) ~ эртəңйоқ бир гун (Бер.) – эртадан кейин.
эсəвəс ( Тўртк.,Бер.) – телбароқ, ақлсизроқ, еси паст.
эсəн-сав (Хўж. Қўнғ.) – соғ-саломат: бала əрмийəдə, эсəн-савман деп хат келиб тур (Хўж.).
эсəр (Хўж.,Манғ.) – тентак , телба; меров.
эски – латта: ескичи джыйнап джургəн əкəн (Б.том).
эсли – катта , улкан: эсли қулақ (Қ.бой).
эснəв (Бер.) – Амударёнинг жуда қаттиқ оқиб турган жойи.
эт – гўшт: ɵйдə эт ба:миди? ( С.бий); эт-эткə, шорпа беткə (Манғ.).
этлəс ( Тўртк., С.бий) – гўштдор, семиз.
эчɵтəр (Манғ.) – ичкетиш, ичкетар.
эшəрмəк – итармоқ: ешəрмə, джɵниңə туралмыйсама? (Қ.бой).
эшик – ҳовли ( ҳовли атрофидаги ерлар).
эшмə (Хўж.) – 1.айланмоқ, буралма; 2. гирдоб бўлиб айланган чанг , қум: джалғиз вɵлсə кɵмəр? қызыл эшмə қум кɵмəр.

ДЖ
джаба (Хўж., Қўнғ.,Манғ.) – паншаха.
джабағы I (Манғ.,Хўж., Қўнғ.) – қулун ( олти ойдан бир ёшгача бўлган қулун).
джабағы II (Манғ.,Хўж., Қўнғ.) – баҳорда қирқиб олинадиган қўй жуни.