A toshmatov, sh sh. Magzumova

Vaziyatli masalalar
1-masala.
Bemor K., 28 yoshda, haydovchi. 0 ‘z kasalligi haqida quyidagilami
hikoya qiladi: «Bolalikda men qandaydir g'aroyib edim. Tengdoshlarim
meni hurmat qilishmas, men ulardan qo ‘rqardim. Umuman, men hamma
narsadan qo‘rqar edim. Maktabning kichik sinflarida o'qiyotganligimda,
doimo, mening onam о ‘lib qoladigandek tuyulardi. Agar men, onam piyolaga
choy quyib ulgurgunicha 10 gacha sanab ulgursam, onam tirik qoladilar,
agar ulgurmasam - o'ladilar. Maktabga borganda doim, menga begona
bolalar hujum qilishidan qo ‘rqardim. Portfelimni halqasini ichkariga qaratib
ushlardim - bu mening tinchlik maqsadida ketayotganligimni va mushtlashishni
xohlamasligitnni bildirar edi. Maktabda barcha bolalar o'tirib, о ‘qituvchini
eshitishadi, men esa qandaydir betayin narsalar haqida о У layman. Masalan:
agar eng yaxshi javob uchun I baho qo ‘yishganda, eng yomon baho esa 5
bo ‘Iganida nima bo ‘lar edi. Bu fikrlarni haydayman, о ‘qituvchini eshita
boshlayman, keyin o'zim bilmagan holda chalg'ib ketaman. Shu sababli
о ‘qishim qiyin kechdi, ota-onamni maktabga chaqirishar, mening diqqatsizJigim
uchun tanbeh berishar edi. Ammo, harqalay, maktabni bitirib, harbiy xizjnatni
о ‘tay boshladim. Uyerda haydovchi mutaxassisligini oldim. Hammasi yaxshi
ketayotgan edi, ammo oxirgi vaqtlarda qandaydir bema ’ni fikrlar meni zabt
eta boshladi: doimo mening buyumlarim simmetrik tarzda yotishini xohlashimni
о yiayman. Uyda xotinim buning uchun tanbeh beradi. Ishda mashinani
ta ’mirlash kerak, men esa ish bilan band bo'lmasdan, gayka kalitlarini
simmetrik joylashtira boshlayman.