А д а б и й портрет абдуғафур расулов озод шарафиддинов

Асқад Мухтор ижоди мисолида ҳал қилншга 
интилади. О . Шарафиддинов А. Мухтор асар- 
лари атрофида бўлиб ўтган тортишувларга 
ўз муносабатини билдиради, нуқтаи назарини 
* 
баён қилади. Кези кслганда айтиш керакки, 
О . Шарафиддинов мақолаларида баҳслилнк, 
V 
тортишув деярли сезилмайди. Танқидчи ўз
.
касбдошлари мулоҳазаларига экскурс қилиш-
дан кўра, назарий хулосалар чнқаришга — 
асар моҳиятиии ёритувчи калитни топишга ин- 
тилади. Бу тўғри йўлми? Танқидчилик аслида 
фикрлар, қарашлар, муносабатлар тўқнаша- 
диган майдон. Баҳс буюк Белинский асарла- 
рининг моҳиятини белгилаган. О. Шарафидди- 
нов мақолаларини баҳсдан холи дейиш анойи- 
лик бўларди. Чунки танқидчи ўз асарларида 
вазиятни кўрсатишни эмас, масалани ечишни, 
исботлашни мақсад қилиб қўяди. У доимо
119
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

адабиётимизнинг тарақ^ий этишига монелик 
қилаётган камчиликларши кўрсатишга инти- 
лади. 
Тўғрироғи, камчиликларни бартараф 
этиш заруриятини исботлайди. Шундай қилиб, 
танқидчн асарларини қаракатга келтирувчи 
куч кураш, қаршиликларни енгиш, ўз қараш- 
ларини исбот қилишдир.
Зулфия ҳақидаги портретдагнна Озод Ша- 
рафиддинов қотиб қолган, адабиётни ҳис қил- 
майдиган «бир танқидчи» ҳақида гапиради, 
унинг даъволари 
«куракда 
турмаслигини» 
ишонарли далиллар билан кўрсатади. О. Ша- 
рафиддинов ҳеч қачон ланж, пишиб етилмаган 
хулосани ўртага ташламайди: унинг пози-' 
цияси аииқ, шубҳага ўрин қолдирмайдигач