|
3-Mavzu.Menejment nazariyasi va amaliyotining rivojlanishi.
Reja:
Menejmentning tarixiy shart-sharoitlari
Menejmentning ilmiy maktablari
Mamlakat boshqaruvining rivojlanishi.
Boshqaruv odamlar bilan, insoniyat jamiyatining shakllanishi bilan paydo bo’lgan. Arxeologik qazilmalar antik davrda inson tashkilotlarining mavjud bo’lganligini tasdiqlaydi: tarixdan oldingi odamlar ko’pincha uyushgan guruhlarda yashashgan.
Boshqaruv mehnatni taqsimlash va kooperatsiyalash jarayonida mustaqil faoliyat turiga ajralgan, bu ijtimoiy ishlab chiqarishda odamlar faoliyatini tashkil etish, muvofiqlashtirish va uyg’unlashtirish zarurligi bilan asoslangan.
Hech bo’lmaganda ikki kishi biror bir umumiy maqsadga erishishi uchun birlashgan joyda, albatta ularning birgalikdagi harakatini muvofiqlashtirish vazifasi paydo bo’ladi. Bunda ulardan biri rahbar, ya’ni boshqaruvchi, boshqasi esa, bo’ysunuvchi, ya’ni boshqariluvchi bo’ladi.
Boshqaruv muammosini birinchi bo’lib qadimgi misrliklar hal qilishga kirishganlar. Taxminan 6 ming yil oldin ular odamlar faoliyatini maqsadli tashkil etish, uni rejalashtirish va natijalarini nazorat qilish zarurligini tan oldilar va boshqaruvni markazlashtirmaslik masalasini ko’tardilar.
Taxminan bir vaqtning o’zida, miloddan avvalgi 1792-1750 yillarda, qo’shni Bobilda qirol Xammurapi bir qator iqtisodiy va ma’muriy islohotlarni amalga oshirdi.
Misr podshosi Xammurapi
davlat boshqaruvini 285 banddan iborat qonunlar to’plamini joriy etdi.
Xammurapi Qonunlari deb nomlanuvchi qoidalar, me’yorlar va jazolarning yagona tizimini yaratdi. Xammurapining qonunlarida (kodeksida) birinchi marta davlat darajasida xususiy mulk mavjudligi aniqlandi. U boshqaruv va nazorat ehtiyojlari uchun sopol taxtachalardagi yozma hujjatlardan va guvohlik ko’rsatmalaridan foydalangan, mansabdor shaxslar tomonidan javobgarlikni o’z qo’l ostidagilarga topshirishni nomaqbul deb tan olgan va qonun bo’yicha ish haqi darajasini belgilab qo’ygan.
Qadimgi Shumeriyada, sopol taxtachalari miloddan avvalgi uchinchi ming yillikka tegishli bo’lib, tijorat operatsiyalari va davlat qonunlari haqida ma’lumotni qayd etgan, bu ham u yerda boshqaruv amaliyotining mavjudligini ko’rsatadi.
Suqrot (eramizdan avvalgi 480-397 yillar).
Boshqarish nazariyasiga ma’lum bir hissa qadimgi davrda kiritilgan, eramizdan 400 yil oldin Suqrot menejmentning universalligi tamoyilini shakllantirgan.
Uning zamondoshi Eron shohi Kir odamlarni harakatga undaydigan sabablarni, ya’ni motivatsiyani maxsus tadqiq qilish zarurligi g’oyasini ilgari surdi. Shuningdek, u boshqaruv ma’lumotlarini qayta ishlash va rejalar tuzish muammosini ko’rib chiqdi. Biroz vaqt o’tgach, Yunonistonda ular mehnat operatsiyalarini bajarish va ularning maromliligini ta’minlash usulini o’rganish bilan shig’ullanishdi.
Aflotun ixtisoslashuv tamoyilini bayon qildi. U davlat boshqarish shakli klassifikatsiyasini yaratdi.
Boshqarish nazariyasining dastlabki kurtaklari qadim zamonlarga borib taqaladi, Yu.Tsezar, A.Makedonskiy, Turkistonda esa o`rta asr davrida Amir Temur hukmronligi vaqtidan boshlab shakllana boshlagan. Dastlabki paytlarda u oddiy bo`lib, asosan harbiy tavsifga ega edi.
Miloddan avvalgi 325 yilda Aleksandr Makedonskiy birinchi marotaba jangovar harakatlarni boshqarish markazi sifatida shtabni tashkil etgan.
O’sha davr menejerlari harbiy intizomni o’rnatish maqsadida odamlarni jazo bilan qo`rqitish, har qanday buyruq va farmonlarga so`zsiz itoat etish kabi usullarni qo`llaganlar. Bunday boshqaruvga mehnat resurslaridan foydalanish, ulardan iloji boricha ko`proq qo`shimcha qiymat undirishning g’oyatda samarali usuli deb qaralgan. Amir Temur davrida markazlashgan, intizomli davlatning barpo etilganligiga ham Sohibqironning o`z qo`l ostidagilarni «qo`rquv bilan umid o`rtasida ushlash» bo`yicha boshqargani sabab bo`lgan.
Qadimgi davrlarda tashkilotlar hukumat darajalari ajralib turadigan aniq tuzilishga ega edilar. Qirollar va generallar boshchiligidagi yirik siyosiy tashkilotlar ham mavjud edi. Shuningdek, ushbu tashkilotlar faoliyatini qo’llab-quvvatlashga yordam bergan menejerlar, omborxona egalari, haydovchilar, ish nazoratchilari, hududlar hokimlari va xazinachilar ham bor edi. Yillar o’tdi, ko’plab tashkilotlarni boshqarish yanada aniq va murakkablashdi, tashkilotlarning o’zi esa kuchli va barqaror bo’ldi. Bunga yuz yillar davomida mavjud bo’lgan Rim imperiyasi misol bo’la oladi. General, komandir va zobitlardan tashkil topgan aniq qo’mondonlik tuzilmasi bilan ajralib turadigan Rim legionlari, armiya diviziyalarga bo’linib, yomon tashkil etilgan Evropa mamlakatlari, Yaqin Sharq davlatlari orqali g’olibona yurishdi. Bosib olingan hududlar Rimga bo’ysunadigan hokimlar nazorati ostiga berildi, Rim bilan aloqa o’rnatish uchun yo’llar qurildi.
Zamonaviy menejmentning deyarli barcha shakllarini, garchi ularning tabiati va boshqaruv tuzilishi bugungi kundan ancha farq qilsada qadimgi tashkilotlarda kuzatish mumkin.
Quldorlik davrida ham boshqaruv mavjud edi, ammo to’g’ridan-to’g’ri majburlash va jazo bilan qo’rqitish usullari mehnatga jalb qilishning asosiy vositasi bo’lib kelgan.
Do'stlaringiz bilan baham: |
