29-mavzu. Sotsial taraqqiyot va sotsial dinamika amaliyot

YAngi davr ma’rifatchilari (Volter, Kondorse, Tyurgo, Gerder)ning sotsial taraqqiyot haqidagi g’oyalari bilan tanish bo’lgan. Sen-Simonning Shogirdi. O.Kont sotsial rivojlanishni «sotsial dinamika» nuqtai nazardan tushuntirishga harakat qilgan. Uningcha sotsial dinamika insoniyat jamiyati rivojlanishini ketma-ketligi, bosqichma-bosqichligini qonunlarini o’rganish bilan Shug’ullanadi. Kontning «Po’zitiv falsafa kursi» (1830—1842) kitobida ko’rsatilishicha, «uch bosqich qonuni» mavjud bo’lib, unga ko’ra insoniyat o’zining ilgarilanma xarakatida uch bosqichni: toelogik, metafizik va po’zitiv bosqichlarni o’tadi. Bir bosqichdan ikkinchi bosqichga o’tish xos evolyutsiya bo’lib, unda jamiyatning rivojlanishi ifodalanadi. O.Kontga ohangdosh bo’lgan evolyutsiya haqidagi g’oyalar G.Spenserda ham bor. Evolyutsiya, spenser fikricha, tajribaning eng umumiy elementi bo’lib, tabiatning ham, jamiyatning ham barcha hodisalari tushuntirish imkoniyatini beradi. Uning «Sotsiologiya asoslari» deb nomlangan kitobining asosiy biologik va ijtimoiy organizm o’rtasidagi o’xshashlikdir. Lekin bu o’xshashlik mutloq emas. Sotsial taraqqiyotning muhim mezoni, G.Spenser fikricha, shaxsni butunlay o’ziga bo’ysundirib olgan jamiyatdan, ijtimoiy organizm, uni tashkil o’ziga buysundirib olgan jamiyatdan, ijtimoiy organizm, uni tashkil etuvchi individlarga «xizmat» qiluvchi holatga o’tishdir. Jamiyat taraqqiyotining quyi bosqichiga (garchi, uni hali to’la o’tib bo’lgan deb aytish bo’lmasada) birinchisi, ya’ni majburiy hamkorlikka asoslangan «harbiylashgan jamiyat», yuqori bosqichiga esa — ikkinchisi, ya’ni ixtiyoriy hamkorlikka asoslangan «sanoatlashgan jamiyat» mos keladi.
Frantsuz sotsiologi Emil Dyurkgeymda sotsial taraqqiyot haqidagi g’oyasi mehnat taqsimotiga bog’lab tushuntiriladi. Ijtimoiy rivojlanish, uningcha mexanik birdamlikka asoslangan jamiyatda mehnat taqsimotiga asoslangan organik birdamlik, hamkorlik jamiyatiga o’tishdir. Dyurkgeym sotsial taraqqiyotni ta’minlovchi omil deb mehnat taqsimoti deb qaraydi. Mehnat taqsimoti segmentar jamiyatning bardam topishiga va organik birdamlikka asoslangan jamiyatga o’tilishiga imkon beradi. YAgona evolyutsiya zanjirining dastlabki xalqasi bo’lgan mexanik birdamlikka asoslangan jamiyatda sotsial struktura bir xil segmentlar sifatida bo’ladi. Segmentlar (qismlar — A.X.) iqtisodiy nuqtai nazardan deyarli mustaqil, avtonomdir; ularning ijtimoiy tashkilotlarida qarindoshlik ustun bo’ladi. Ularda ijtimoiy mehnat taqsimoti uchun ham extiyoj, va imkoniyat mavjuddir. Mexanik birdamlik rivojlanmagan, primitiv jamiyatlarga xosdir. Birdamlikning bu ko’rinishi individni jamiyat bilan «hech qanday vositachiliksiz» bog’laydi. Mexanik birdamlik — birdamlikning «jamoaviy» tipi bo’lib, uni tashkil etuvchi individlar bir birlariga o’xshash, ular bajaradigan ijtimoiy vazifalar ham bir xil, ularning Shaxsiy xususiyatlari rivojlanmagan bo’ladi. Bunday jamiyatda individ o’ziga o’zi ega emas, u «jamiyatga tegishli narsadir», Dyurkgeym bo’yicha, bu jamiyat individning ongi jamoa ongining oddiy mahsulidir, zotan, umumiy, jamoaviy ong bo’lishi mexanik birdamlik bo’lgan jamiyatning asosiy belgisidir.
Jamiyat asta-sekin o’zgara boradi. Loqal segmentlar Chegarasi buzila boshlaydi, Chunki, turli xil ijtimoiy aloqalar vujudga kela boshlaydi. Aloqa yo’llari va vositalari rivojlanadi, aholi tobora ko’payadi, shaharlar o’sa boshlaydi, aholi moddiy va ma’naviy zichligi oshadi va mehnat taqsimoti keng tarqala boshlaydi. Kishilarning ongi tobora tabaqalashayotgan mehnat taqsimotiga va murakkablashayotgan ijtimoiy tashkilotga mos kela boshlaydi. har bir individ tirik organizmni eslatadi va shuning uchun ham unda vujudga keladigan birdamlikni yangi ko’rinishini Dyurkgeym organik birdamlik deb atagan edi.