2-мавзу: Уруғ-қабила ва миллий динлари. Жаҳон динлари: буддизм ва христианлик Режа

Миллий динларда тасаввур қилинган худолар миллий худолар 
ҳисобланиб, ибодат-маросимлар асосан муайян элат ёки миллатгагина 
мос тушар эди. Бинобарин, бу хилдаги қадимги динлар миллий давлат 
характерида бўлиши билан бошқа дин шаклларидан ажралиб турган. 
 
3.Миллий динларнинг турлари. 
Энг сўнгги даврнинг миллий динларига қуйидагилар киради: 
ҳиндуийлик, жайнизм, синкхизм, даосизм, конфуцийлик, синтоизм ва 
яхудийлик.
Ҳиндуийлик-ҳозирги Ҳиндистонда тарқалган дин шаклидир. У 
эрамиздан олдинги динлар-брахманизм ва ведаларнинг эволюцияси 

---

натижасида эрамизнинг биринчи минг йиллиги ўрталарига келиб 
шаклланган. Шу даврдан бошлаб ҳиндуийлик ҳукмрон динга айланган. 
Ҳозирги вақтда Ҳиндистон аҳолисининг ўрта ҳисобда 83 дан ортиқроқ фоизи 
ҳиндуийликка эътиқод қилади. Ҳиндуийлик синкретик дин бўлиб, турли 
эътиқодлар, урф-одат ва маросимлар, маҳаллий диний эътиқод ва 
қарашларнинг мураккаб комплекси сифатида воқъе бўлиб, уруғ-қабила 
динлари элементларини, брахманлик, Буддизм ва жайнизмнинг асосий 
ғояларини қамраб олган. Ҳиндуийлик ўзининг ягона ташкилотига эга эмас. 
Ҳиндуийлик инсоннинг туғилганидан то вафот этишигача бўлган 
ҳуқуқ ва вазифаларини белгалаб ва чеклаб қўяди. Шунинг учун унда 
маросимчиликка кенг ўрин берилган. Ҳиндуийлик кишиларнинг 
ижтимоий тенгсизлигини оқлайди ва абадийлаштиради, руҳнинг 
бўлмаслиги ва кўчиб айланиб юриши (сансара таълимоти), қайта 
туғилиши (карма таълимоти), гуноҳ ишлар учун жавоб бериши, жаннат 
ва дўзах каби ақидаларни ўз ичига олади. 
Ҳиндуийлик политеистик дин бўлиб, унда кўп худолилик элементлари 
сақланган. Диндорлар тасаввурида бош худо Брахман Коинотнинг