2-ma’ruza qadimgi diniy e’tiqodlar va ularning manbalari reja

Barhategin afsonasi. Hindlarning Kobulda turklardan podsholari bo’lgan. Aslida ular tibetliklar bo’lgan deyishadi. Ulardan birinchi bo’lib kelgan Barhategin edi. U hyech kim kirishi mumkin bo’lmagan bir g’orga chalqancha yotib, surilib kirgan va uning ichida suv bor bo’lib, u bir necha kunlarga yetadigan taomni ham shu joyga g’amlagan. Bu g’or hozirgacha ham ma’lum bo’lib, Var deb ataladi. Uni tabarruk deb ishongan kishi u yerga kirib, qiynalib bo’lsa ham, o’zi bilan birga o’sha suvdan olib chiqadi. G’or og’zida bir to’da dehqonlar ishlar edi. Chunki bunday ishlar, agar biron kishi bilan kelishilmasa va u kishi o’sha joyni odamsiz qolmasligi uchun odamlarga kecha-kunduz navbat bilan ishni davom ettirishni yuklamasa, bu mumkin ham bo’lmaydi. Ish yurishmaydi ham.

Barhategin g’orga kirganidan bir qancha vaqt o’tgandan keyin odamlar to’planishib turgan chog’da xuddi onadan yangi tug’ilgandek, g’ordan birov chiqib keladi va uni hamma ko’radi. U turklarga o’xshab egnida to’n, boshida do’ppi, oyog’ida maxsi kiygan va yarog’ taqib olgan edi. U kishi bir ixtirochi va podsholik uchun yaratilgan inson uchraydigan ta’zimga sazovor bo’ldi. Keyin o’sha yerlarni o’ziga qaratib, o’zini Qobul shohi deb atadi. Podsholik ancha vaqtgacha, oltmish yillar chamasi uning avlodi qo’lida turgan.⁶