2- mavzu Biznesda boshqaruv qarorlariga qo’yiladigan talablar Reja Biznesda qarorning maqsad va vazifalari

Qarorning konkretligi va reglamentligi.
Yaxshi qaror nafaqat 
muammoli vaziyatdan chiqishning umumiy – printsipial yechimini beradi, balki 
bu qarorni amalga oshirish va harakatlar ketma-ketligini – yahni rejasini ham o’z 
ichiga oladi. Bu holat qaror ijrosini nazorat qilish va shu orqali muammoga 
konstruktiv yondoshish imkonini beradi.
Qarorda qathiylik va egiluvchanlikka amal qilganligi
. Agar qaror 
qabul qilindimi, u bajarilishi kerak, degan qoida bor. Shuning uchun ham qabul
qilingan qarorni bajarilishida (ish faoliyatidami, oiladami) qattiqlik namoyon
qilinishi kerak. Shu ma’lumki, ba’zi hollarda qabul qilingan qarorning 
xatoligini payqab qolamiz (rahbarlik faoliyatida tez-tez uchrab turadi). Bunday
hollarda “zahiradagi variantlar” ishga tushishi orqali xatoni to’g’rilash mumkin 
bo’ladi.
Qarorda “cheklovchi omil” printsipini inobatga olinganligi. 
Bunda 
bir nechta alternativalar ichidan muhimi tanlab olinayotganda odam cheklovchi
yoki hal qiluvchi omillarga e’tibor berib ularni aniq anglashi kerak.
Qaror qabul qilish jarayoni ko’p qirrali jarayon hisoblanib, majmuaviy 
yondashishni taqozo etadi. Nazariy jihatdan qaror qabul qilish jarayoni bir nechta 
bosqichlarga amalga oshiriladi.
Qaror qabul qilishning birinchi bosqichi – muammoni o’rganish – bir 
nechta etaplardan tashkil topadi:
1. Muammoni yoki maqsadni aniqlashtirish.
2. Dastlabki muammo (maqsad)ni qo’yish.
Agar muaammo (maqsad) noto’g’ri qo’yilgan bo’lsa, keyingi barcha
harakatlar va xarajatlar samarasiz bo’ladi. Muammoning noto’g’ri tanlanishi 
malakaning (ayniqsa rahbarlik malakasining) pastligi bilan, keskin kasbiy 
ustanovkalar (chegaradan chiqish umuman mumkin emasligi talabi) bilan, 
shuningdek, muammoning o’z vaqtida emasligi yoki “yuqoridan majbur 
qilishlar bilan yoki yuqorining qarorlari bilan bog’liq bo’lishi mumkin. Bu 
bosqichda konkret qiyinchiliklarni, muammo tabiatini (u nima uchun paydo 
bo’lganini) anglash, muammoni yechish maqsadlarini o’ylab chiqish, erishilgan 
maqsadlar muvaffaqiyati mezonlarini ajratib olish, erishilishi lozim
bo’lgan pirovard natijani aniqlashtirish zarur.
3. Vakolatlarni taqsimlash.
Qaror qabul qilayotgan shaxs muammolarning yechimini o’zi topa 
olmaydi,
shuning uchun ayrim vakolatlarni boshqa ishtirokchilarga (kompetent 
xodimlarga) uzatishi ma’qul. Ular qaror qabul qilish uchun axborotni 
to’plashlari, muammoni qarab chiqishlari mumkin. Vakolatlarni 

---

taqsimlamaslik oqibatida barcha ishni qilishga ulgurmasdan, stereotip va 
xatto xato qarorlarni qabul qilish mumkin. Vakolatni to’la taqsimlamaslik ham 
yaxshi samara bermaydi. 
4. Zaruriy axborotni jamlash va uni tahlil qilish.
Nafaqat “o’zining” (