qanoat, rostgo‘ylik, bag‘ri kenglik singari fazilatlari ta’riflanib, ruhiy kamolot
yo‘llari tahlil etilgan.
Navoiyning fikricha, harbiylarni kamolotga yetkazish deganda, uni xalqparvar,
bilimli, eng yaxshi fazilatlarga ega kishilar qilib yetishtirish anglashiladi.
Har bir xalqning ana shu ulkan ma’naviy qadriyatlari chuqur tomir otib ketgan
o‘q ildizlari bilan jahon madaniyatida o‘ziga xos o‘rin tutadi.
Nafosat va go‘zallik tarbiyasi
Nafosat tarbiya-hissiyotning
shakllanish va rivoji, go‘zallikni tushunish va
unga tashnalik, shuningdek, shaxs tarbiyasining ajralmas qismi bo‘lgan guzallik
qonunlari asosida yashash va yaratishga intilishdir.
Yillar davomida va turli bosqichlarda olib boriladigan
talabning nafosat
tarbiyasi turlicha tuzilishi zarur. Mashg‘ulot shakli, maqsadi, mazmuni, pedagogik
xususiyatlarga xosligi, shuningdek, bolalar yoshi va imkoniyatiga ko‘ra farqlanishi
lozim.
Talablarni serqirra, atroflicha ta’sir etuvchi nafosat qadriyatlarga yo‘naltirish
lozim. Birinchi navbatda milliy qadriyatlar, ona Zamin tabiati, milliy xalq san’ati,
SHarqning, O‘zbekistonning badiiy madaniyati, tarixiga muhabbat tuyg‘ularini
rivojlantirish. Bu borada asosiy manba sifatida badiiy nafosat qadriyatlari, qadimiy
san’at turlarini tanlash zarur. Milliy an’analarga boy adabiyot, tasviriy san’at,
haykaltaroshlik,
hunarmandchilik, musiqa va san’atning boshqa turlari xalqning
o‘tmishdagi va zamonaviy turmush tarzi, yashash joyi, kiyinish, mehnat qurollari va
hokazo.
Bu aniqlangan ma’naviy tizimi, ya’ni nafosat tuyg‘ulari, go‘zallik,
qiziqishlarni singdirish, o‘rganish, fikrlash, munosabat, qarashlar, mukammallik
ma’naviyatini oshirish va o‘z-o‘zini tarbiyalashdir.
Umuminsoniylik, milliy nafosat va go‘zallik fazilatlari barcha kishilar, hamma
kasb egalari, jumladan, harbiylar uchun ham juda zarurdir. Nafosat va go‘zallik
fazilatlari mehnat
jarayonida kishining xulqi, fe’l-atvorini tartibga solib turuvchi
normalar, talablar, mezonlar shaklida ifodalanadi.
Go‘zallik va nafosat
-inson odobi, iste’dodi, qobiliyati,
amaliy malakalari,
vijdoni, iymoni, e’tiqodi, dunyoqarashi, mafkuraviy qarashlarning bir-biri bilan
uzviy bog‘langan, jamiyat taraqqiyotiga ijobiy ta’sir etadigan mushtaraka tizimidir.
Nafosat
-nozik didli bo‘lish, go‘zallikni fahmlay va qadrlay olish,
badiiy
madaniyatni tushunish, xullas, o‘z hayotini go‘zallik qonunlari asosida ko‘ra olish
komil insonning eng zaruriy fazilatidir. Insonning badiiy rivojlanish qonunlari
ijtimoiy rivojlanish qonunlari bilan bog‘langan. Badiiy qonunlari esa ijtimoiy-
nafosat ideallar orqali namoyon bo‘ladi.
Ilmiy dunyoqarashga asoslangan nafosat, did, his-tuyg‘ular va ko‘nikmalarning
o‘sib borishi jarayonida insonning o‘zi ham ma’naviy boyib, olijanob bo‘lib boradi,
uni hayoti yanada sermazmun bo‘ladi, yashayotgan zaminiga nisbatan mehr-
muhabbati ortib boradi. bularning hammasi har bir insonda go‘zallikni qobiliyatni
shakllantiradi va rivojlantiradi.
Nafosat tarbiyasi bugungi kunda shuning uchun ham muhimki, did-farosatlik
mehnatda,
ishlab chiqarishda, kundalik amaliy faoliyatida har bir inson uchun
hayotiy ehtiyojga aylanib qolgan. Did-farosat har bir insonning xatti-harakatida,
kiyinishida, yurish-turishida, kishilarga bo‘lgan munosabatida yaqqol ko‘zga
tashlanadi.
Xalqimiz: «Kamtarlik ham husn» deydi. Mana shu birgina iborada ham chuqur
ma’no bor. Nafosat tarbiyasi tufayli yoshlarda kamtarlik xislati tarkib topadi. Bu
xislat kishilarning eng go‘zal, eng chiroyli belgisidir. «Kishining chiroyi-yuzida»,
deydi xalqimiz. Bir go‘zal munosabat kishilarga misoli quyosh bo‘lib, qalblarga iliq
nur tortadi.
Go‘zallik tabiatning, insonning yaxshi ne’matlaridan biri. Biz buni insonlarda
emas, o‘simliklarda ham, jonivorlarda ham ko‘ramiz.
Bahor kezlari rang-barang
gullarga ko‘milgan daraxtlarni, yashil maysalarni selkilab turgan yaylovlarni
ko‘ramizda:-O, naqadar go‘zal!-deb qo‘yamiz.
Do'stlaringiz bilan baham: