11-Мавзу. Дин фалсафаси. ЎЗбекистонда давлатнинг дин ва диний ташкилотлар билан муносабати

Синтоизм.

Даосизм.

Конфуцийчилик.

• Фетишизм-бут, санам, тумор маъноларини англатади.
• Табиатдаги жонсиз нарсаларга сиғиниш.

• Шомонлик ёхуд сеҳргарлик. “Шомон” тунгусча сўз бўлиб, “ўта ҳаяжонланган”, “жазавали киши” маъносини англатади. Шомон – у ёки бу қабиланинг “руҳонийси”. Ўзига хос умумийлиги – шомонларнинг алоҳида илоҳий қудратларга ишонишидир.
• Шомонликка даъвогар одам “шомонлик касали”га (руҳий касал) йўлиқиши керак. Баъзан шомоннинг чақириғи билан руҳларнинг ўзи шомоннинг олдига келади, танасига киради, пичирлаб гаплашади. Шомонизм учун хос бўлган хусусият – руҳга ишониш.
• Тажрибали шомонлик элементларининг бугунги кундаги кўринишлари: истеъдодли гипнозчилар, фолбин, кўзбўямачи, қўшиқчи, шоир, бахшилар бўлиши ҳам мумкин.
• Сеҳргарлик – одам, ҳайвон ва табиатга ғайритабиий йўл билан таъсир ўтказиш мақсадида бажариладиган хатти-ҳаракатлар ва бидъатлар.

• Шоманизм.

• Конфуцийлик таълимотидаги ғоялар:

• 1.Подшоҳга садоқат (“ч - жун”)

• 3.Инсонпарварлик (“жень”)

• 2.Бурчга садоқат (“И”)

• 1.Осойишталик

• 2.Хотиржамлик

• 3.Тартиб ва гуллаб-яшнашни кўзлашга йўналтирилган

• 1.Муроса

• 2. Сабр-қаноат

• 3.Кечиримлилик

• 4. Бағрикенглик

• 1.Олижаноб кишилар (“Цзюнь-цзи”): бошқарувни амалга оширувчилар.

• 2.Паст табақалар (“Сяо-жень”): итоат этувчилар шундан келиб чиққан.

• “Авесто”даги зардуштийлик динига кўра, қарама-қарши ғоя ва манбалар

• . Бутун олам, табиатда ҳаётнинг кечиши: ёруғлик (нур) ва зулмат (қоронғулик).

•