0 ‘ т к I r h o s h I m o V

О ‘tkir Hoshimov
ga uloqtirdi. Turgan joyida tepinib, bir balolar deb chinqirdi. 
Ko‘zlarida g‘alati o‘t yonib ketganday bo‘ldi.
- Paxta tergisi kelmayapti, - dedi Berdiyev kulimsirab. 
Nimanidir tushuntirmoqchi bo‘lgan edi, bola unga yovqa- 
rash qilib hurpaydi.
„Otasiga tortgan qaysar ekan, - deb o‘yladi Koryagin 
undan ko‘z uzmay. Genetika!“
Xotin yerda yotgan etakni silkitib, changini qoqdi. Tag‘in 
bolaga tutqazdi. Allanima deb yupatdi chog‘i, bola istar-is- 
tamas eshik tomon yurdi. Ayol tag‘in oshxonaga kirib ket­
di. Noxush sukunat cho‘kdi. Allaqayerda musicha kukuladi. 
Bostirma tomonda sigiming pishqirgani eshitildi..
- Marhamat, Vasiliy Stepanovich! - Berdiyev yarim pi- 
yola choy uzatdi. Koryagin chanqagan edi. Choy ho‘pladi.
- Uzumdan oling, - dedi Berdiyev qistab.
- Berdiyev! - Koryagin astoydil ranjib chimirildi. - Biz 
mehmondorlikka kelgan emasmiz. Chaqiring anavi xotinni. 
Palovi kerakmas!
Berdiyev unga allanechuk xotiijamlik bilan bir lahza ti- 
kilib turdi-da, qo‘lidagi piyolani dasturxonga qo‘ydi. Osh­
xona tomon qarab ovoz berdi. ,,Anga“ dedimi, ,,yanga“ - mi, 
Koryagin yaxshi anglamadi. Xotin oshxonadan mo‘raladi, 
sun’iyroq iljayib javob qildi.
Xuddi shu payt uy eshigida ikki yoshlardagi qipyalan- 
g‘och, do‘mboqqina o‘g‘il bola ko‘rindi. 0 ‘zicha g‘udranib 
ostonadan oshib o‘tmoqchi bo‘ldi-yu, qoqilib ketdi. Yuztuban 
yiqilib, ovozi boricha yig‘lab yubordi. Berdiyev o‘midan ildam 
turib, o‘sha tomon yurgan edi, oshxonadan ayol otilib chiqdi. 
Yo‘l-yo‘lakay allanima deb javradi. Berdiyev ayvon peshiga 
yetib bormasdan uy ostonasida egniga eski atlas ko‘ylak kiy­
gan, uzun sochini ikkita qilib o‘rgan qiz paydo bo‘ldi. 0 ‘ng 
biqinini changallaganicha, engashib bolaga qo‘l cho‘zdi.
Koryaginning yuragi orziqib ketdi. „Natashenka bilan teng 
bo‘lishi kerak“. Qizning allaqayeri chindan ham Natashenka-

---