0 ‘ т к I r h o s h I m o V

Uzun kechalar
15
- Assalomu alaykum, quda xolalar! - deydi ovoziga tanta- 
nali ohang berishga urinib. Qiziq, negadir tovushi titrab chiqa- 
di. Qadam bosishiyam g‘alati. Pakana odam qadamni katta 
tashlasa qiziq ko‘rinadi. Hotam xasis pakana. Tag‘in doim 
shimining pochasini qayirib yuradi. Chap pochasini to‘pig‘i- 
gacha, o‘ng pochasini tizzasigacha. Velosipedning zanjiri 
g‘ajib ketmasligi uchun ataylab qayirib olgan. Ayniqsa, shu 
oyog‘i xunuk: qopdek pochaning ichidan chillakdek oyoq qal- 
tirab ko‘rinadi.
- Shimingi tuzat-ey! - deydi dasturxonchi kampir tavan- 
xona derazasidan mo‘ralab. - Xotin-xalaj bor-a!
Hotam xasis negadir iljayadi. Qoshiqdekkina yuzidagi 
ajinlar qat-qat bo‘lib ketadi. Xuddi issiq suvda qaynatil- 
gan olmadek. Aytishlaricha, u avval bunaqa iljaymas ekan. 
Urushdagi o‘g‘lidan qoraxat kelganidan keyin shunaqa bo‘p 
qopti.
- Quda xolalar qani? - deydi u ovozini ataylab balandla- 
tib. - To‘ybolani suratga olmaymizmi?
Balo-da bu xasis! Biladiki, qudalar beshik olib kelish- 
gan. Tayyor suratkash keladi-yu, yo‘q dermidi. Mahalla 
xotinlari ensasi qotib nari ketadi. Ichkaridan „quda xola“ 
chiqadi.
- Nevaralar muborak bo‘lsin! - deydi xasis ko‘zlarini yil- 
tiratib. - Shundoq kunlarda bir suratga tushib qo‘ying, quda 
xola, esdalik bo‘lib qoladi.
Qiziga beshik olib kelgan quda xola boshiga ukpar qa- 
dalgan do‘ppi kiygizib nevarasini olib chiqadi.
- Yashang, quda xola, ish degan bundoq bo‘pti. - Ho­
tam xasis velosipedini devorga suyab qo‘yib, darrov „uch 
oyog‘i“ning boshiga surat oladigan apparatini qo‘ndiradi. -
Hozir, besh minutda yest qilaman! - deydi tantana bilan. -
Qani, oting nima, o‘g‘lim? Bu yoqqa qarab tur-chi. Mana bu 
yerga! Hozir chumchuq uchib chiqadi.
- 0 ‘g‘il emas, qiz! - deydi quda xola iymanibroq.

---

16