Муратбай нызанов ашык

---

---

МУРАТБАЙ НЫЗАНОВ
АШЫК, 
б о л м а б а н
КИМ БАР
(роман)
некие
«БИЛИМ»
2013

---

УОК 821.512.121 
Ашык болмаган ким бар (роман), 
ц
К.БК 5 Кар 
«Билим» баспасы, 2013-ж. 188 бет 
"
Н _ 97 
М. Нызанов.
У О К 8 2 1 .5 1 2 .,,.
К Б К 5 Кар 
ц  
Н - 97
П и к и р б и л д и р и у ш и л е р :
К. Каримов — 
Кара%алпак,стан халык, шайыры.
К. Рейимов — 
взбекст ан Р еспубликасы на хы зм ет керсеткен
журналист.
ISBN 978-9943-4184-3-1
© «Билим» баспасы, 2013

---

П Р О Л О Г
Ертен еслеу куни деген акшам жауын конара жауып 
шыкты. Хэмме жер етиктин, конышынан келетугын батпак 
болды. Лекин, ата-бабасыныц басына зыяратка баратугынлар 
хэр жылдагыдай л ек-л ек агылды. Хойымшылыклардын 
арасындаБЫ ески аяк сокпакдар да дерлик билинбей калган 
еди. А дам лар е зл е р и зы я р ат етпекш и болган кэбир 
басларына биресе туурылап, биресе айланыш болса да 
KypFaK-KypFaK жерлерден зорга журип барар еди.
Бизин эке-ш еш ем и зди н басына алып баратугын аяк 
сокпак та кэдем койып болмайтурын дарежеге келген екен. 
С о н н ан к е й и н а т а н ы н б асы н д агы гумбездин кубла 
таманынан айланып, таныс емес койымшылыклар арасынан 
жол алдык- Изимде хаялым хэм балаларым.
— Зыяратларыныз кабы л болсын!
— Аумийин. ©злеринизге де кабыл болрай!
Т аны сы н-таны м асы н, жол бойы ушырасканлар бир-
бирине усылай тилек тилеп барар еди.
Биз кебинесе саулатлы кылып салынран макбаралардьщ 
арасынан журдик. С ебеби, бул макбаралардьщ этирапы 
бетонлан ган б о л ы п , бир адым жер болса да жолымыз 
енетурын еди.
— А с с а л а у м а э л е й к у м ! — Ш еп кап тал ы м ы зд агы
пэсиректе ж айласкан койымш ылыктьщ касынан шыккан 
хаял дауысына жалт карадым.
— Уэлийкум ассалам!
— Зыяратьщыз кабыл болсын, 
aFa!
— ©зинизге де.
— Бир аят окы п кетесиз бе!
Кдйрылып, бийтаныс хдялдьщ касына барып диз шектик. 
К арсы алды м дары уш кулп ы т а ск а карап аят окыдым 
Ортадары кулпы таск а салынран суурет маран жудэ таныс
3

---

туйилип кетти. Куран окып отырып ж азы уларды кезд е^ 
вткердим.
«Ж элел максым улы Исмайыл. 1927 - 2005-ж ж . у л 
кызларынан естелик!»
Бул — елге белгили, хэмме хурмет ететугын алы м адам
еди-
— Бул адам ны н кими боласыз?— дедим аум и й и н н ен
кейин жанагы хаял Fa.
Хаял сорауы м а бирден жууап б ер м естен , тургел и д
хэммемиз бенен салемлести.
— Хеш кими емеспен! — деди сон.
Мен манили тигилдим.
— Мен сизди танып шакырдым, -деди кейин ол.. —Сиз 
жазыушысыз 
ро й
?
Макуллап бас ийзедим.
— Мен онын кишкене хаялынын кэдирдан досты едим.
Сонда барып алымньщ еки жарындары кулпы таска
назер тасладым. Ш еи жарындагы кулпы тастагы ж умалак 
жузли орта жастагы хаялдын сууретинин астына: «М эдияр 
кызы Ханзада. 1938 — 1980-жж. деп жазылран да, теменине 
бир жуумак, косык питкен екен.
Ак КУУ куска эжел 
o f h
тийди де,
9 з суйген жубайын ерте тэрк етти,
Айралыктын жугин арТып ийниме,